Если у вас возникли сложности с курсовой, контрольной, дипломной, рефератом, отчетом по практике, научно-исследовательской и любой другой работой - мы готовы помочь.
Предоплата всего
Подписываем
Ана
Тым-тырыс тыныштық... Аурухананың бөлмесі. Бөлме ішіндегі жалғыз төсекте терезеге қарап үлкен ойдың құшағында, көрпенің қымтауында әйел жатыр. Күн сәулесі биігіне жетіп, ылдилап батысқа қарай асыға асыға батқанын ба? Жоқ әлде бөлмедегі заттардың түсінің солай үйлесуіме екен, алакөлеңке реңі қоюланып әйел жүзінің көңіл күйімен жарасым тапқандай. Әлсін-әлсін тыныштықты бұзып аурухана құрылғысының шиқылы, тіршіліктің бар екенін сездіріп қояды. Әйел қолындағы инеге жалғанған ұзын сымнан үздіксіз сұйықтықтар ағып жатыр, дыбыссыз. Бөлменің терезеден қарағандағы тұсында жапырағы сиреген ұзын қара ағаш киімсіз бейшарадай мүлгіп тұр. Әйел екеуі бір-бірімен үнсіз сөйлесіп жатқандай. Әйелдің жасы шамамен отыздан асқан, қырықты төңіректеп қалған. Терезеден көзін алмай жатқанына да біраз болып қалып еді.
Бір сәтте есік ашылып, ішке жастау медбике мен елуді алқымдаған ер кісі кірді. Медбике кіре сала әйелдің қолындағы инеге жалғанған құтыны ауыстырды. Дәрігер екінші қолының тамырын ұстап, біраз тұрды да қолындағы журналын ашып, төс қалтасынан қаламын алып, көзілдірігін түзеді де медбикеден:
- Қашан есін жиды? – деді, қаламмен ернін түрткілеп, ойланған кейіппен.
- Түнде оянды, есі кіре «балам қайда?» деп айғайлап, тыныштандыратын дәрі ектік, содан үнсіз, сөйлемейді!
- Жақын ешкімі табылмады ма? Қаққан көліктің иесі келдіме? Іздестіру орындары не дейди?- деді, сұрақтарды жаудырып.
- Ешқандай дерек жоқ туыстарынан, жалғыз баласы бар екен, оны да таппадық!- деді медбике ұнжырғасы түскен күйі әйелге аяушылық сезіммен көз жүгірте.
- Жарайды психолог шақыртыңдар! Денсаулығын назарда ұстаңдар, ертең палатаға шығарамыз! – деді де, дәрігер жылдам басып сыртқа шығып кетті. Әйел ештеңеге назар аудармастан қара ағашты көзінің медеуі қылып сол күйі жатыр.
Содан бері алты ай уақыт келмеске кетті. Тағы да алты айдың ес-түссіз ұйқыда өткенін есептесек бір жыл болыпты. Баласын көрмегеніне бір жыл болыпты. Уайыммен қосылып баласына деген сағыныштың әжімдері әйелді бір жыл емес он жылға қартайтты. Алып-ұшып іздеді, сұрастырды, хабарлады, айқайлады ешқандай нәтиже жоқ. Түнде ұйқыдан айырылды. Көзі іліне кетсе түсіне баласы кіретін болды: бірде түсінде баласын көріп жүгіріп келіп «балам, жаным, келші бері, балапаным» деп құшақтай бастаса бала алыстай береді, жете алмайды. Енді бірде баласы ойыншықтарын шашып жіберіп ойнап отырса, өзге біреудің «балам» деп шақырған даусын естіп, бала ақ тұманға еніп ғайып болады. Әйел-ана шарлап іздеп, жүгіреді де жүреді. Осындай түстердің қоршауында қинала терлеп оянатын. Өңінде емес түсінде де баласын іздейтін. Кейде ұйықтауға тырысып, баламды түсімде көрейнші деген сағыныштың сан-соқпақ ойларына кезігетін.
Сағынышын баспақ ниетімен не істемеді? Ешқандай тылсым күште баласына деген махаббатын жоя алмайтын шығар бәлкім, мүмкін емес жоюы. Баласымен бірге өткен күндері көз алдында еріксіз тізбектеле берді. Бұрын өзі тұрған шағын ауданның әрбір бөлшегі аналық махаббатын оятып, өткен күндеріне деген сағынышын өршітетін де жататын. Сол жерлерді аралап қайғы үстіне қайғы, көңіліне тіреу табатын. Дәл осылай тізбектеліп қайталанған күндердің бірінде балабақша жанынан өтіп бара жатып, ана мен бала арасындағы сүйіспеншіліктің түр-түріне кезігіп, біраз ұрлана, сыртынан көңілі өксіп, көзі жасаурап тұрып қалды.
Балабақшадан асыға қайтқан балалар. Келерде бір гуілдеп, кетерде бір шулатып қайтады. Ата-анасына қауышқан балалар, тордан шыққан тұтқындай еркіндікке сүнгіп кіріп жатыр. Кейбіреуі басқа әлемнен келгендей таңырқаулы күйде еді. Күлкісі сыңғыр, пәк сәби үндері анық естіліп, салқын кешті әрлеп күй әуеніндей болып тұр. Балабақшаның ауласында ойынға тоймай, қомағайланған балақайларда табылып жатыр. Сондай балалардың бірі есіктен шыға сала, балабақша ауласындағы әткеншектерге секіріп ойнай бастады. Сағынып келіп әке-шешесіне жабысқандай, әткеншектердің бірінен соң біріне маза бермейді. Артынан анасы еріп келіп қалап тұр. Анасының көзінде қуаныш, баласына деген мейірбандық төгіліп тұр. Баланың әрбір қимылы сүйкімді, тәтті көрінеді. Сырғанақтан сырғып түскен бала шалқая, аузын ашып, пәктігін тістерінен көрсете, айқайлап күліп алды. Тағы да оштана жүгірген баланың қылықтарына тамашалап тұрған әйелдің көзіне жас келіп тығылды.
Көзінен аққан жасы көзінің астындағы әжімдерін аралай бет-жүзіне жайылып жатқанын елемеген байғұс әйел ақырын басып ана мен баланың жанына қалай келгенін де сезбеді. «Кешіріңіз» деген сөзден селк ете көзін бірден баланың анасына қаратты да төмен қарап жеңімен сүрте бастады. Бала үрейлендіме әлде таңырқады ма, жүгіріп келіп анасының қолынан ұстап көзін әйелден айырмай қарап тұр еді.
-Кешіріңіз, сізге көмек қажет емес па? – деп, ана әйелге жақындап иығынан болымсыз ұстап жүзіне қарамақ болып еді:
-Ия, керек! – деді де әйел өксіп жылаған күйі баланың алдына тізерлеп отырып, қапсыра құшақтап, иіскеп, сүйе бастады. Бала әйел-ананың құшағында таңырқаған күйі қозғалмастан тұр. Әйел-ана құшақтап тұрды да:
- Жүгір, ойнай ғой! Күлші балам! Ойнашы тағы да! – деді де баланы жіберіп, орнынан тұрып көзінің жасын сүртті. Ана мен бала кейін шегініп әлі де таңқалуда еді.
Әйел-ана, жетім ана. Көрген жетімдігінің зардабын көз жасымен шығарып аздап жеңілдегендей еді. Жетімдік тұлымын таққан күйі баласын іздеудегі ұзақ жолына ауыр қозғалып кете берді.