Будь умным!

У вас вопросы?
У нас ответы:) SamZan.net

МЕДИЦИНАПРОФИЛАКТИКАЛЫ~ ІСІ МАМАНДЫ~Ы ~ШІН ~ОРЫТЫНДЫ БА~ЫЛАУ ТЕСТТЕРІ ~осымша МЕДИЦ

Работа добавлена на сайт samzan.net:


С.Ж.АСФЕНДИЯРОВ АТЫНДАҒЫ

ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ МЕДИЦИНА УНИВЕРСИТЕТІ

КАЗАХСКИЙ НАЦИОНАЛЬНЫЙ МЕДИЦИНСКИЙ  УНИВЕРСИТЕТ ИМЕНИ  С.Д.АСФЕНДИЯРОВА

ПАТОФИЗИОЛОГИЯ КАФЕДРАСЫ

«МЕДИЦИНА-ПРОФИЛАКТИКАЛЫҚ ІСІ»   МАМАНДЫҒЫ ҮШІН ҚОРЫТЫНДЫ БАҚЫЛАУ ТЕСТТЕРІ

Қосымша

 «МЕДИЦИНАЛЫҚ-ПРОФИЛАКТИКАЛЫҚ ІС»  студенттеріне   ПАТОФИЗИОЛОГИЯ  ПӘНІ БОЙЫНША емтиханның тесттік тапсырмалары

 

  1.  Патологиялық физиология  - бұл, туралы ғылым
  2.  ауру организмнің тіршілігі  
  3.  дені сау организмнің құрылымдық ерекшеліктері
  4.  дені сау организмінде жүйелері мен ағзаларының қызметтері
  5.  ауру көріністері

Е)  дені сау организмдегі зат алмасу үрдістері

2. Патологиялық физиологияның міндеттеріне жатады

  1.  жалпы этиология және патогенезді зерттеу
  2.  белгілі науқаста ауру өтуінің ерекшеліктерін зерттеу
  3.  аурудың нақтылайтын аңғарымдамасын зерттеу
  4.  ауруды зертханалық аңғарымдау сұрақтарын өңдеу
  5.  ауруды аспаптық аңғарымдау сұрақтарын өңдеу

3. Жалпы нозология - бұл:

  1.  аурулар пайда болуының себептері және жағдайлары туралы ілім
  2.  аурулар дамуының тетіктері туралы ілім
  3.  біртектес дерттік үрдістер туралы ілім
  4. организм реактивтілігінің дерттанудағы маңызы туралы ілім
  5.  ауру туралы жалпы ілім

4. Ауру алдына тән

  1.  аурудын бейнақты көріністерінің болуы
  2.  организмнің икемделулік тетіктерінің жүктемесіз шектелуі
  3.  организмнің икемделулік тетіктерінің жүктеме кезінде шектелуі
  4.  ауруға ауысуының шарасыздығы 

Е)  аурудын арнайы көріністерінің болуы

5. Патогенезіне қарай аурудың жіктелуі

  1.  жұқпалы аурулар
  2.  Соматикалық аурулар
  3.  Балалар аурулары
  4.  Гинекологиялық аурулар
  5.  Аллергиялық аурулар

6. Этиологиясына қарай аурулардың жіктелуі

  1.  жұқпалы аурулар
  2.  Соматикалық аурулар
  3.  Балалар аурулары
  4.  Гинекологиялық аурулар
  5.  Жүрек -қантамыр аурулары

8. Аурудың  бейнақты белгілері  тән

  1.  жасырын кезеңіне      
  2.  хабаршы кезеңге
  3.  инкубациялық кезеңге   
  4.  аурудың айқындалу кезеңіне
  5.  аурудың аяқталуына

9. Аурудың барлық белгілерінің болуы тән

  1.  жасырын кезеңіне        
  2.  хабаршы кезеңіне        
  3. инкубациялық кезеңіне         
  4.  аурудың айқындалу кезеңіне    
  5.  аурудың аяқталуына

10. Арудың  жітілеу өтуінің  ұзақтығы

  1. 4 күнге дейін      
  2. 5 - 14 күн  
  3. 15 - 40 күн 
  4.  бірнеше ай

Е)  жылдар бойы

11. Жұқпалы аурулардың жасырын кезеңі  аталады:

  1.  жасырын кезең
  2. инкубациялық кезең
  3.  ауруалды жағдай
  4.  хабаршы кезең
  5.  аурудың айқындалуы

12. Жұқпалы аурулардың әйгіленімсіз кезеңі  аталады

А) хабаршы кезең

В) инкубациялық кезең

С) аурудың айқындалуы

D) қайталану

Е) ремиссия

13.Аурудың  арнайы белгілері байланысты

  1.  аурудың себептеріне
  2.  ауру дамуына септесетін жағдайларға 
  3.  ауру дамуына кедергі жасайтын жағдайларға 
  4.  организмнің реактивтілігіне
  5.  науқастың жасына.

14. Аурудың  жіті  өтуінің  ұзақтығы

  1. 4 күнге дейін      
  2.   5 - 14 күн  
  3. 15 - 40 күн
  4.  бірнеше ай

Е)  жылдар бойы

15. Ағза құрылымының өзгерістерге ұшырауымен сипатталатын аурудың аяқталуы

  1.  толық сауығу
  2.  жартылай сауығу
  3.  өлім
  4.  ремиссия
  5.  созылмалы түрге ауысуы

16.  Дерттік үрдіс аталады

  1.  организм үшін бейімделулік маңызы жоқ қалыптан тыс тұрақты ауытқу      
  2.  сыртқы орта жайттарымен ағзалар және тіндердің зақымдануы
  3.  түрлі ықпалдарға организмнің, тіндердің, ағзалардың сәйкессіз жауабы
  4.  зақымданған  тіндер, ағзалар немесе организмде зақымдану және қорғану-бейімделу әсерленістерінің жиынтығы

Е) бейімделу сипаты бар қалыптан тыс ауытқу

17. Дерттік жағдай – бұл

  1.  сыртқы орта жайттарының әсеріне организмнің жауап беру серпілісі
  2.  организм үшін бейімделулік маңызы жоқ қалыптан тыс тұрақты ауытқу      
  3.  ықпалға организмнің әдеттен тыс әсерленісі 
  4.  сыртқы орта жайттарының әсерінен ағзалар мен тіндердің зақымдануы
  5.  зақымданған  тіндер, ағзалар немесе организмде дерттік және қорғану-бейімделу әсерленістерінің жиынтығы   

18. Дерттік әсерленіс – бұл 

  1.  белгілі бір ықпалға организмнің қысқа мерзімдік әдеттен тыс (сәйкессіз) әсерленісі       
  2.  жарыққа көзқарашығының тарылуы
  3.  белгілі бір ықпалға организмнің қысқа мерзімдік сәйкесті әсерленісі
  4.  зақымданған  тіндер, ағзалар немесе организмде дерттік және қорғану-бейімделу әсерленістерінің жиынтығы

Е) бейімделу сипаты бар қалыптан тыс ауытқу

19. Дерттік жағдай – бұл

  1.  ауру мен денсаулық арасындағы аралық жағдай
  2.  тітіркендіргішке организмнің қысқа сәйкессіз жауабы
  3.  баяу  дамитын дерттік үрдіс
  4.  дерттік үрдістің қарапайым формасы 

Е)  зақымдану және қорғану-бейімделу әсерленістерінің жиынтығы

20. Құрылымның тұрақты ақауы  – бұл

  1.  дерттік үрдіс
  2.  ауру
  3.  дерттік әсерленіс
  4.  дерттік жағдай

Е)   ауру алды  

21. Нозологиялық түр ретіндегі аурудың мысалы

А) қызба

В) лейкоцитоз

С) пиелонефрит

D) артериялық гиперемия

Е) қабыну

22. Біртектес дерттік үрдістерге жатады

  1.  буынның қозғалмай қалуы
  2.  қызба  
  3.  көз күйігі әсерінен соқырлық
  4.  тісті жұлғаннан кейінгі қуыс

Е)  отиттен кейінгі кереңдік

23. Біртектес дерттік үрдіске тән (3)

  1.  көпжайттылық
  2.  белгілі бір ағзада немесе тінде орналасу мүмкіндігі
  3.  әртүрлі жануарлар және адамда біркелкі дамуы
  4.  қорғаныстық белгілердің болуы
  5.  бірсебептілік

24. Дерттік жағдайға мысал болады 

  1.   гемартроз салдарынан дамитын шорбуын
  2.  қызба
  3.  қабыну
  4.  аллергия
  5.  миелолейкоз

25 . Біртектес дерттік үрдіске жатады 

  1.  анемия
  2.  лейкоцитоз
  3.  митралды тесіктің тарылуы
  4.  гипоксия
  5.  пневмония.

26. Дерттік жағдайдың  мысалдары

  1.  инсулинді артық енгізгендегі гипогликемия  
  2.  өспе
  3.  тісті алып тастауға байланысты жақ ұяшықтары өсінділерінің семуі
  4.  өкпе артериясының тромбозы кезінде жүрек артериолаларының тарылуы
  5.  ісіну

27 . Дерттік әсерленіске мысал болады

  1.  жағымсыз эмоциялар әсерінен АҚ төмендеуі
  2.   тіннің тыртықтық өзгерісі
  3.  аяқты алып тастағаннан кейінгі тұқыл
  4.  митралды тесіктің тарылуы
  5.  фурункулез

28. Дерттік әсерленіске мысал болады

  1.  тіннің тыртықтық өзгерісі
  2.  суыққа тері тамырларының тарылуы
  3. гипогидратациядағы шөл
  4. миокард инфаркты

Е)  жарыққа қөз қарашығының кеңеюі

29. Дерттік жағдай – бұл

  1.  қызба
  2. аллергия
  3.  артериялық гипермия
  4.  қабыну
  5.  өңештің тыртықтық тарылуы

30. Өлу кезеңдерінің дұрыс  бірізділігі:

  1.   агония алды, ақтық үзіліс,агония, клиникалық өлім
  2.  ақтық үзіліс, агония алды, агония, клиникалық өлім
  3.  агония алды, агония, ақтық үзіліс, клиникалық өлім
  4.  агония алды, ақтық үзіліс, агония, биологиялық өлім
  5.  агония алды, агония, клиникалық өлім, ақтық үзіліс

31. Клиникалық өлімнің белгілері 

  1.  сирек үстіртін тыныс      
  2.  сирек пульс
  3.  сана-сезімнің көсекіленуі
  4. АҚ тез төмендеуі 

Е)  тыныс және жүрек соғуының тоқтауы, рефлекстердің жоғалуы 

32. Қалыпты жағдайда клиникалық өлімнің ұзақтығы

  1. 1 -1,5 мин
  2.  5 – 6 мин
  3. 30 – 60 мин
  4. 1 – 2 сағ.
  5. 2 тәулік

33. Өлімнің кайтымсыз кезеңі

  1.  клиникалық өлім

В)  жалған өлім (жүрек қарыншаларының фибрилляциясы)

С)  агония алды

  1. агония

Е) биологиялық өлім

34. Тірілтілген адам ауруының аса жиі клиникалық көріністері

  1.  бүйректің жіті жеткіліксіздігі  
  2.  бауырдың жіті жеткіліксіздігі  
  3. энцефалопатия 
  4.  жүректің жіті жеткіліксіздігі
  5.  өкпе ісінуі

35 Жалпы этиология – бұл 

  1.   ауру пайда болуының себептері және септік жағдайлары туралы ілім 
  2.  аурудың даму тетіктері туралы ілім
  3.  ауру пайда болуының септік жағдайлары туралы ілім 
  4.  ауру туралы жалпы ілім
  5.  өлу тетіктері туралы ілім

36. Ауру пайда болуының себептері және жағдайлары туралы ілім 

  1. патогенез
  2. нозология
  3.  этиология
  4. патология
  5. валеология

37. Ауру пайда болуының cебептері – бұл

  1.  аурудың пайда болуына қажет жайт
  2.  ауруды дамытып, оған арнайы көрініс беретін жайт
  3.  аурудың ауырлығы мен ұзақтығын анықтайтын жайт
  4.  аурудың жиілігіне әсер ететін жайт
  5.  аурудың арнайы емес көріністерін анықтайтын жайт

38. Ауру себебі бола алады

  1. механикалық жайттар
  2. организмнің конституциялық ерекшеліктері 
  3.  жас мөлшері    
  4. балалық шақ
  5.  жыныс

39. Физикалық этиологиялық жайттарға жатады

  1. ауыр металл тұздары
  2. вирустар   
  3.  пестицидтер
  4.  гельминттер 
  5. иондаушы сәуле

40. Аурудың пайда болуына

  1.  бір себептің әсері жеткілікті
  2.  себеп болмаса да жағдайлар жиынтығы қажет
  3.  ауруды туындататын себеп те, септік жағдай да қажет
  4.  себептер жиынтығы әсер етуі қажет
  5.  тұқым қуалауға бейімділік мндетті түрде қажет

41. Ятрогендік аурулардың себебі болуы мүмкін 

  1.  жұқпа
  2.  медицина қызметкерлерінің қателері
  3.  науқастың мінез-құлқы теріс болуы
  4.  организм реактивтілігінің төмендеуі
  5.  қарқынды дерттік жайттың төтенше әсері

42. Механикалық этиологиялық жайттарға жатады

  1.  қысылу
  2.  сілтілер
  3.  төмен температура
  4.  электр ағымы
  5. иондаушы сәуле

43. Ішкі этиологиялық жайт 

  1.  жыныс
  2.  бактериялар
  3.   вибрация
  4.  иондаушы сәуле
  5.   шу

44. Тұқым қуалаушылықтың этиологиядағы маңызы

  1.  ауру тек себебі бола алады
  2.  ауру пайда болуының тек жағдайы бола алады
  3.  ауру пайда болуының себебі де, жағдайы да бола алады
  4. этиологияда ешқандай маңызы жоқ
  5.  тек ауру патогенезінде маңызы бар

45. Бір топ саяхатшы нөсер  жаңбыр астында қалды. Бір күннен кейін біреуі пневмониямен ауырды. Аурудың себебін анықтаңыз.

А) мұздау

В) жұқпа

С) гипоксия

D) организм төзімділігінің төмендеуі

Е) жүктемелік зорығу

46. Гипертониялық  ауру жатады:

  1.  нағыз тұқым қуалайтын ауруларға
  2.  полигендік ауруларға        
  3.  тек сыртқы орта әсерінен дамитын ауруға
  4.  моногендік ауруларға
  5.  хромосомдық ауруларға

47.Жүректің ишемиялық ауруы жатады

  1.  нағыз тұқым қуалайтын ауруларға
  2.   полигендік ауруларға        
  3.  тек сыртқы орта әсерінен дамитын ауруға
  4.  моногендік ауруларға
  5.  хромосомдық ауруларға

48. Көп себептік ( полигендік ) ауруларға жатады 

  1.   фенилкетонурия
  2.  Даун ауруы
  3.  гемофилия
  4.  орақ тәрізді жасушалы анемия
  5.   жүректің ишемиялық ауруы

49. Полигендік ауруларға жатады

  1. альбинизм
  2. фенилкетонурия
  3. гемофилия А
  4. дальтонизм
  5.  атеросклероз

50. Аурудың даму жолдарын зерттеу мына сұраққа жауап береді

  1.  ауру неге пайда болды?
  2.  ауру пайда болуының себебі не?

С) ауру дамуына не септеседі?

D) ауру дамуына не кедергі келтіреді?

E) ауру қалай, қайтіп дамиды?

51. Патогенездің бастапқы  тізбегі– бұл

  1.  алғашқы зақымдану
  2.  аурудың асқынуы
  3.  созылмалы түрге ауысуы
  4.  салдарлық зақымдану
  5.  кері айналып соғу шеңберін түзуі

52. Жасушалық деңгейдегі зақымдану мысалы

  1.  орақ тәрізді жасушалы анемия кезінде глобиннің бета-тізбегіндегі глутамин қышқылының валинге алмасуы
  2. иммундық тромбоцитопения 
  3.  қантты диабет кезінде вазопрессин түзілуінің бұзылуы
  4. VIII жайттың тұқымқуатын тапшылығы 
  5.  жүрекшелік-қарыншалық тесіктің тарылуы

53. Патогенездің негізгі  тізбегі– бұл

  1.  патогенездің басқа тізбектернің дамуына әкелетін тізбек
  2. патогенездің бастапқы тізбегі
  3.  алғашқы зақымдану
  4.  салдарлық зақымдану
  5. патогенездің тізбектерінің арасында теріс кері байланыстың қалыптасуы

54. Аурулар патогенезіндегі кері айналып соғу шеңбері– бұл

  1.  аурудың өршу және ремиссия кезеңдері бар созылмалы түрге ауысуы
  2.  аурудың қайталануы
  3.   аурудың үдеуіне септесетін, патогенездің жекелеген тізбектері арасында, оң кері байланыстың пайда болуы
  4. патогенездің негізгі тізбегі
  5.  аурудың асқынуы

55. Веналық гиперемия патогенезінің негізгі тізбегі  

  1.  қан ағып кетуінің қиындауы
  2.  қан ағып келуінің күшеюі
  3.  қан ағымының тоқтауы
  4.  қанағып келуінің азаюы
  5.  қан ағымының сызықты жылдамдығының артуы

56. Жіті қансырау патогенезінің негізгі тізбегі

  1. артериялық гипотензия
  2.  қанайналымдық-қандық гипоксия
  3.  айналымдағы қан көлемінің азаюы
  4. микроциркуляцияның бұзылуы

Е)   жүрекке веналық қан келуінің азаюы

57. Биіктік ауруы патогенезінің негізгі  тізбегі

  1.  зат алмасудың бұзылуы     
  2.  жүйке жүйесі қызметінің бұзылуы
  3. гипоксемия    
  4.  құрысулар     
  5. ацидоз

58. Қантты диабет патогенезінің негізгі тізбегі

  1.  стресс
  2.  инсулиннің жеткіліксіздігі
  3.  гипергликемия
  4.  полидипсия
  5.  полиурия.

59. Қансырауда оттегінің тасымалдануының бұзылуы жүрек қызметінің бұзылысына әкеледі, бұл оттегі тасымалдануы бұзылуын одан әрі тереңдетеді. Бұл мысалы:

  1.  патогенездің негізгі тізбегінің
  2.  кері айналып соғу шеңберінің
  3.  үрдістің жайылып кетуінің
  4.  патогенезде жергілікті және жалпы әсерленістердің арақатынасының
  5.  қорғаныстық икемделістік тетіктері қосылуының

60. Өт-тас ауруы  кезіндегі қатты ауырулық тітіркену  АҚ жоғарлауына, жүрек ырғағының өзгеруіне, әкеледі. Бұл мысалы:

А) патогенезде жергілікті және жалпы әсерленістердің арақатынасының

В) арнайы және арнайы емес тетіктерінің арақатынасының

  1.  кері айналып соғу шеңберінің
  2. патогенездің негізгі тізбегінің
  3.  қорғаныстық икемделістік тетіктері қосылуының

61. Қабынудың этиотропты емдеуіне жатады 

  1. глюкокортикоидтармен емдеу
  2. антиоксиданттарды қолдану
  3. антигистаминдік дәрілерді қолдану  
  4. бактерияларға қарсы ем қолдану
  5.  физиотерапия

62. Патогенездік емдеудің негізіне тән

  1.  ауудың әрбір көрінісіне әсер ету
  2.  аурудың себебіне әсер ету
  3.  ауру патогенезінің негізгі тізбегіне әсер ету
  4. организмнің реактивтіліне әсер ету
  5.  ауруды туындатқан септік жағдайға әсер ету

63 Биіктік ауру дамиды:

А.)жоғары қысымның әсері

В) төмен барометрлік қысымның әсері

С) төмен барометрлік қысымнан қалыпты қысымға ауысқанда

D) төмен барометрлік қысымнан жоғары қысымға ауысқанда

Е) қалыпты барометрлік қысымнан жоғары қысымға ауысқанда

64 Цианоз (көгеру) дамуы қанда артуымен байланысты

  1.  оксигемоглобинның
  2.  карбгемоглобинның
  3.  карбоксигемоглобинның
  4.  дезоксигемоглобинның (тотықсызданған  гемоглобин)
  5.  меттгемоглобинның

65 Жоғары қысым әсерінен байқалады:

А) газдардың еруінің төмендеуі

В) газдардың ерруінің жоғарлауы, сатурация

С) десатурация

D) декомпрессия

Е) метеоризм

66 Органзмде гипертерми дамиды:

А) жылу шығару жоғарылағанда жылу өндірілуінің белсенділенуі

В) жылу өндірілуі төмендегенде жылу шығарылуы азаюы

С) өкпенің гипервентиляциясында

D) терлеу жоғарылауы мен  қан тамырлардың кеңеюі

Е) қалыпты жылу өндірілуі кезінде жылу шығарудың төмендеуі

67. Адамның дене қызуының көтерілгенінде бейімделулік  серпілістер болып табылады:

А) ішкі ағзалардың қан тамырлардың кенеюі

В) шеткері қан тамырларының кеңеюі

С) бұлшық етттік діріл

D) тыныс сиреуі

Е) терлеудің төмендеуі

68. Патогенездің негізгі тізбегі – бұл

А) патогенездің басқа барлық тізбектерін өрістететін тізбек

В) патогенездің бастапқы тізбегі

С) алғашқы зақымдалу

D) салдарлық зақымдалу

Е) патогенездің жекелеген тізбектері арасында теріс кері байланыстың қалыптасуы

69. Патогенездік емдеудің негізінде жатады:

  1.  аурудың жекеленген көріністеріне әсер ету
  2.   аурудың пайда болу себептеріне әсер ету
  3.  ауру патогенезінің негізгі тізбектеріне әсер ету
  4.  организмнің реактивтілігіне әсер ету
  5.  аурудың пайда болу жағдайларына әсер ету

70. Биіктік ауруы кезінде теңгерілулік-бейімделулік маңызы бар

  1.  көгерудің
  2.  селкілдектің     
  3. эритроцитоздың
  4.  қозғалыстар үйлесімділігі бұзылуының
  5. брадипноэнің

71. Декомпрессия жағдайына тән

  1. газдық эмболия, тері асты эмфиземасы
  2.  тереңге сүңгудден рахаттану
  3.  сатурация
  4.  ауа эмболиясы
  5.  қанда газдар ерігіштігінің жоғарылауы

72. Ағымның жүрек арқылы өтуі туындатады

  1.  тәждік қан тамырларының жиырылуын
  2.  тәждік қан тамырларының кеңеюін
  3.  артериялық қысымның жоғарылауын
  4.  тәждік қан ағымының күшеюін

Е) жүректің минөттік көлемінің ұлғаюын

73. Радиацияға сезімтал тіндерге жатады

  1.  сүйек тіні, эпителий, бұлшықет тіні
  2.  бауыр, көкбауыр, бүйрек
  3.  жүйке тіні, қызыл сүйек кемігі
  4.  қызыл сүйек кемігі, жыныс жасушалары, эпителий
  5.  сүйек тіні, жүйке тіні

74. Дизергия дегеніміз

  1.   тітіркендіргішке организмнің жоғары жауабы 
  2.  тітіркендіргішке организмнің әлсіз жауабы
  3.  тітіркендіргішке организм жауабының болмауы
  4.  тітіркендіргішке бұрмаланған жауап
  5.  тітіркендіргішке организмнің сәйкесті жауабы 

75. Әрбір тұлғаның бірегейлігі анықталады

  1.  түрлік реактивтілікпен
  2.  топтық реактивтілікпен
  3.  даралық реактивтілікпен
  4.  арнайы емес реактивтілікпен
  5.  организмнің төзімділігімен

76. Арнайы реактивтілік - бұл

  1.  организмнің антигенге жауап қайтару қасиеті
  2.  бір түрдегі организмнің қоршаған ортаның ықпалдарына  жауап қайтару қасиеті
  3.  бір түр топтарының қоршаған орта жайттарының әсеріне жауап қайтару қасиеті
  4.  организмнің  физикалық ықпалдарына  жауап қайтару қасиеті 
  5.  әрбір тұлғаның ықпалдарға  жауап қайтару қасиеті

77. Арнайы дерттік реактивтілікке  мысал   болады

  1.  аллергия
  2.  түрлік реактивтілік
  3.  наркоз жағдайындағы реактивтілік
  4.  сілеймедегі реактивтілік
  5.  жұқпалы аурудан кейінгі иммунитет

78. Арнайы физиологиялық реактивтілікке жатады

  1.  аллергия
  2.  иммунотапшылықты жағдайлар
  3.  аутоиммундық үрдістер
  4.  иммунитет

79. Жануарлардың қысқы ұйқысы мысал болады 

  1.  түрлік реактивтілікке
  2.  топтық реактивтілікке
  3.  даралық реактивтілікке
  4.  арнайы реактивтілікке
  5.  патологиялық реактивтілікке

80. Бақалар, теңіз шошқасына қарағанда, гипоксияға төзімді. Бұл мысал  бола алады

A) топтық реактивтілікке

B)  түрлік реактивтілікке

C)  даралық реактивтілікке

D)   жасына байланысты реактивтілікке

E)  арнайы реактивтілікке

81. Бірдей күштегі патогендік жайттардың  әсері әртүрлі адамдардың өмір тіршілігінде бірдей өзгерістер тудырмайды, ол мысалы

A)түрлік реактивтілік

B) топтық реактивтілік

С) жынысына байланысты реактивтілік

D) жасына байланысты реактивтілік

Е) даралық реактивтілік

82. Организмнің төзімділігі– бұл

A) біртұтас организмнің қоршаған ортаның әсеріне тіршілігін өзгертуімен жауап беру қасиеті

B) тітіркендіргішке организмнің  жауабы

C)  тітіркендіргішке организмнің әлсіз жауабы

D) ауру туындататын ықпалдарға организмнің тұрақтылығы

E)  организмнің қоршаған ортаның жайттары әсеріне сезімталдығы

83. Белсенді төзімділіктің мысалы  болады

А)  құрт-құмырсқалар, тасбақалардың қатты жабындылары

В)  микробтардың түсуіне кедергі келтіретін тері және шырышты қабықтар

С)  сүйектер мен тірек-қимылдық мүшелерінің тіндері

D)  фагоцитоз

Е)  гистогемдік тосқауылдар

84. Бейнақты төзімділіктің мысалы болады 

  1.  уды бейтараптандыру үрдісі
  2.  «жедел кезеңнің» жауабы
  3.  егу
  4.  аурудан кейінгі иммунитет
  5.  асқазан сөлінде НCl мөлшері

85. Белсенді төзімділіктің көрінісі  болады 

  1.  аэрогемдік тосқауыл
  2.  гематоэнцефалдық тосқауыл
  3.  тері және шырышты қабықтардың тосқауылдық қызметі
  4.  аурудан кейінгі иммунитет
  5.  асқазан сөлінде НCl мөлшері

86. Балалық шақ дерттерінің ерекшеліктеріне жататыны

  1. биологиялық тосқауылдардың жоғары өткізгіштігі
  2.  аурудың созылмалы өтуі
  3.  биосинтез үрдістердің тежелуі
  4.  өспелердің жиі кездесуі
  5.  аурулардың көптігі

87. Әйелдер, ерлерге қарағанда, төзімдірек келеді 

  1.  есірткілерге
  2.  төмен температураға
  3. гипоксияға
  4.  жедел қансырауға
  5.  ашығуға 

88. И.П.Павлов бойынша конституция түрлерінің жіктелуі

  1.  нормостеник
  2.  мыйлық түрі
  3.   күшті, ұстамды, жігерлі
  4.  пикниктік түрі
  5.  липоматоздық түрі

89. Черноруцкий бойынша конституция түрлерінің жіктелуі

  1.   нормостеник
  2.  сангвиник
  3.  атлеттік
  4.  бұлшықеттік
  5.  күшті, ұстамды, жігерлі.

90. Черноруцкий бойынша конституция түрлерінің жіктелуі

  1.   нормостеник, астеник, гиперстеник
  2.  мыйлық түрі, бұлшықеттік,тыныстық, асқорытулық
  3.  күшті, ұстамды, жігерлі, күшті жігерсіз
  4.  астениялық,  атлеттік, бұлшықеттік
  5.  холерик, флегматик, сангвиник, меланхолик

91. Гиперстениктерге тән  

  1.  өкпенің тіршілік сыйымдылығының  салыстырмалы жоғары болуы  
  2.  қанда глюкозаның жоғары деңгейі, АҚ аса жоғары болуы.
  3.  ішектің қимылы мен сіңірулік қабілетінің төмендігі
  4.  бүйрек үсті бездерінің қызметі мен қанда глюкоза деңгейінің төмен болуы
  5.  эпигастр бұрышының сүйір болуы

92. Гиперстениктер бейім 

  1. артериялық гипотензияға
  2.  анемияларға
  3.  қанда глюкоза деңгейінің төмендеуіне
  4.   қанда липидтердің мөлшерінің жоғарылауына
  5.   гипохолестеринемияға

93. Астениктер бейім

  1. гипертониялық ауруға
  2.  жүректің ишемиялық ауруына
  3.  өт-тас ауруына
  4.   анемияларға
  5.  қантты диабетке.

94. М.В.Черноруцкий бойынша гиперстеникке тән белгіні таңдаңыз  

  1.  бойы ұзын
  2. кеуде сарайы тар
  3.  көкеттің төмен орналасуы
  4.   жүрегі көлденең орналасуы
  5.   тері асты шелмайы нашар дамыған

95. Астеникке тән 

  1.  эпигастр бұрышы доғал
  2.  негізгі алмасудың деңгейі жоғары жөне қанда глюкоза мен холестерин деңгейі салыстырмалы түрде төмен
  3.  негізгі алмасудың деңгейі төмен
  4.  гиперхолестеринемия және жүректің көлденең орналасуы
  5.  артериялық гипертензияға, өттас ауруы дамуына бейім

96. Қарттық шаққа тән 

  1.  аурудың гиперергиялық өтуі
  2.   аурудың гипоергиялық өтуі
  3.  аурулар әйгіленімдерінің айқындығы
  4.  организмнің төзімділігінің жоғары болуы
  5.  аурудың жедел түрде өтуі

97. Қарт адамдар жұқпаларға бейім. Бұл мысалы 

  1.  түрлік реактивтіліктің
  2.  даралық реактивтіліктің
  3.  топтық реактивтіліктің
  4.  арнайы реактивтіліктің 
  5.  иммундық реактивтіліктің 

98. Тұқым қуалайтын аурулар жиі кездесетін отбасының шежіресін  зерттеу тәсілі

  1.  жасушатектілік
  2. биохимиялық
  3.  егіздік
  4.  клиникалық-генеалогиялық

Е)  популяциялық-статистикалық

99. Хромосомдық ауруға жататыны

  1.  гемофилия
  2.  фенилкетонурия
  3.  дальтонизм
  4.  Клайнфельтер синдромы
  5.  Иценко – Кушинг синдромы

100.Аутосомның  21 жұбының трисомиясы тән синдром

  1. Шерешевский – Тернер
  2. Х – трисомия
  3. Клайнфельтер
  4.  Даун ауруы
  5. Патау

101. Туа пайда болған тұқымқуатын ауру

  1. гемофилия
  2. Даун ауры
  3. фенилкетонурия
  4.  жаңатуылғандардың мерезі
  5. Гирке ауруы

102. Тұқым қуалайтын аурулар – бұл 

  1.  туа пайда болған аурулар
  2.  негізінде ұрпақ өрбітетін құралдардың дерттік өзгерістері жататын аурулар
  3.  ұрықта, жатыр ішінде, ауру туындататын жайттармен туындатылған аурулар
  4.  пайда болуы негізінде тектік құралдың зақымдануы жататын аурулар
  5.  адам солармен туылатын және тектің зақымдануына байланысты емес аурулар  

103. Мутагендер болуы мүмкін

  1. иондаушы сәуле
  2.  қоршаған ортаның төмен температурасы 
  3.  қоршаған ортаның жоғары ылғалдылығы
  4.  Е витамині
  5.  гиподинамия

104. Жасуша зақымдануының бейнақты көріністеріне жатады

  1.  жоғары температураның әсерінен нәруыз молекулаларының табиғатын жоғалтуы 
  2. ацидоз, лизосомалар мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы
  3.  мембрананың жыртылуы
  4.  жәндіктер уы әсерінен фосфолипазалардың әсерленуі
  5.  цианидтермен уланғанда цитохромоксидазаның тежелуі

105. Калий иондарының жасушалардан шығуы, көрінісі

  1.  жасушаның бейнақты зақымдануының
  2.  жасушаның арнайы зақымдануының  
  3.  жасуша зақымдануында кездеспейді
  4.  тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі
  5.  тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

106. Цитохромоксидаза белсенділігі төмендеуі жасуша зақымдануының арнайы көрінісі болады:

А) радиация әсері

В) цианидтермен улану

С) жоғары температураның әсері

D) механикалық жарақат

Е) қанайналымдық гипоксия кезінде

107. Жасушаішілік ацидоз – бұл

  1.  жасуша зақымдануының бейнақты көрінісі
  2.  жасуша зақымдануының арнайы көрінісі
  3.  жасуша зақымдануында кездеспейді
  4.  гипоксияда ғана дамиды
  5.  химиялық жайттар әсерінен дамиды

108. Жасуша  мембраналары  өткізгіштігінің жоғарылауы

  1.  жасушаның кез-келген зақымдануымен қабаттасады
  2.  жасуша зақымдануының нағыз арнайы көрінісі болады
  3.  жасуша зақымдануында кездеспейді
  4.  тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі
  5.  тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

109. Жасуша зақымдануының патогенезінде маңызы бар (3)

  1.  майлардың асқын тотығуы (МАТ) әсерленуі
  2.  мембраналық фосфолипазалардың тежелуі
  3. мембраналардың механикалық (осмостық) созылуы 
  4. мембраналардың иммундық зақымдануы
  5.  супероксиддисмутазаның әсерленуі

110. Майлардың асқын тотығуы (МАТ)  әсерленеді

  1.   стрессте, Д гипервитаминозында
  2.  Е витаминін қабылдағанда
  3.  супероксиддисмутаза белсенділігі жоғарылағанда
  4. каталаза белсенділігі жоғарылағанда
  5.  пероксидаза белсенділігі жоғарылағанда 

111 .  Жасуша  мембраналары зақымдануының  салдарына жатады 

  1.   лизосома мембранасының тұрақтануы
  2. лизосомалық ферменттердің белсенділігінің төмендеуі
  3.  митохондрий ферменттерінің әсерленуі
  4.  жасушаішілік кәлцийдің артуы 
  5.  АҮФ өндірілуі әсерленуі

112.  Жасуша  мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі 

  1.  жасушадан натрий иондарының шығуына
  2.  жасушаға калий иондарының түсуіне
  3.  жасушадан кәлций иондарының шығуына 
  4.  жасушада судың азаюына
  5.  жасуша боялуының жоғарылауына 

113. Жасуша мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі 

  1.  жасушадан натрий иондарының шығуына
  2.  жасушадан кәлций иондарының шығуына
  3.  гиперферментемияға
  4.  жасуша боялуының төмендеуіне
  5.   гипокалиемияға

114. Патогенездің көрсетілмеген тізбегі:

Мембраналардың зақымдануы иондық теңгерімсіздік → жасушада ? көбеюі →  мембраналық фосфолипазалардың  әсерленуі → тотығулық фосфарланудың ажырауы

  1.   кәлцийдің
  2. натрийдің
  3. калийдің
  4.  магнийдің
  5.  сутегінің

115. Бос иондалған кәлцийдің мөлшері жоғарылауы қабаттасады

  1.   жасушаішілік онкотикалық қысымның төмендеуімен
  2.  фосфолипазалардың тежелуімен
  3.  АҮФ түзілуі жоғарылауымен
  4.  жасушада осмостық қысымның томендеуімен
  5.   тотығулық фосфарланудың ажырауымен.

116.  Жасуша зақымдануының икемделулік-бейімделулік тетіктеріне жатады 

  1.   жылулық сілейме нәруыздарының мөлшері төмендеуі
  2.  митохондрий тарақшалардың жыртылуы
  3.  антиоксиданттық қорғаныс жүйесі белсенділігінің төмендеуі
  4.  жасушаның уытсыздандыру ферменттері белсенділігінің төмендеуі
  5.  жасушаішілік құрылымдардың гипертрофиясы және гиперплазиясы

117. Жасушаның некрозы (3)

  1.  зақымдаушы жайттардың әсерінен дамиды
  2.  жасуша дистрофиясының салдары болады
  3.  қабынулық әсерленіспен қабаттасады
  4.  жасушаның тектік бағдарланған өлімі
  5.  жасушаға хабарламалық серпіндер әсерінен дамиды 

118. Жасуша апоптозына тән 

  1. кариолизис
  2. каспазалар жәнеи эндонуклеазалардың әсерленуі, апоптоз денешіктерінің (жасушалық бөлшектер) түзілуі
  3. мембраналардың бүлінуі, лизосомалық ферменттердің әсерленуі
  4.  қабыну дамуы
  5.  жасушаның  ісінуі

119. Оң су тепе-теңдігі дамиды

  1.   гипергидратацияда
  2.  гиперосмостық дегидратацияда
  3.  эксикозда 
  4.  дегидратацияда
  5.  гипоосмостық дегидратацияда

120. Оң су тепе-теңдігінің көріністеріне жатпайтыны

  1.  ісінулер, шемендік
  2.  дене массасының артуы
  3. гематокриттің жоғарылауы
  4.  айналымдағы қан көлемінің ұлғаюы
  5. артериялық қысымның жоғарылауы

121. Іш қуысында сұйықтық жиналуы аталады 

  1.  іш шемені
  2. гидроторакс
  3. гидроперикардиум
  4.  перитонит
  5. гидронефроз

122. Ісіну – бұл

  1.  сірі қуыстарда сұйықтың жиналуы
  2.  қан және тіндер арасында су алмасуының бұзылуынан тіндерде және тін аралық кеңістікте сұйықтың дерттік жиналуы
  3. лимфа түзілуінің жоғарылауы
  4.  қантамырлық сұйықтың көбеюі
  5.  гиперволемия

123.  Ісінудің  патогенезінде маңызы бар

  1.  қан тамырлары өткізгіштігі жоғарылауының
  2.  әлдостерон мен ДҚГ түзілуі азаюының
  3. тіндерде онкотикалық және осмостық қысым төмендеуінің
  4.  қанның онкотикалық қысымы жоғарылауының
  5.  қылтамырішілік қысым төмендеуінің

124. Ісіну – бұл

  1.  ауру алды
  2.  аурудың нозологиялық түрі
  3.  дерттік жағдай
  4.  дерттік үрдіс
  5.  дерттік әсерленіс

125.  Микроциркуляторлық арнада тамырлардан сұйықтықтың шығуының артуы байланысты 

  1.  қанның гидростатикалық қысымының төмендеуімен
  2.  тіндерде коллоидты – осмостық қысымның төмендеуімен
  3.  лимфа ағып кетуінің жоғарылауымен
  4.  қанның онкотикалық қысымының жоғарылауымен 
  5.  тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауымен

126.  Ісіну патогенезінде маңызы бар

А)  әлдостеронның түзілуі төмендеуінің 

В)  тіндерде онкотикалық және осмостық қысым жоғарылауының

С)  қан тамырлары өткізгіштігі төмендеуінің

D) қанның гидростатикалық қысымының төмендеуінің

Е)   қанның онкотикалық қысымы жоғарылауының

127. Ісінулер дамуына септеседі

  1.  қанда әлбуминдер мөлшерінің жоғарылауы
  2.  әлдостерон мен диурезге қарсы гормонның (ДҚГ) артық өндірілуі
  3. лимфалық тамырлардың интерстициядан сұйық әкетуінің күшеюі 
  4.  ДҚГ аз өндірілуі
  5.  қан тамырлары қабырғасы өткізгіштігі төмендеуі

128. Іркілулік ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

  1.  гемодинамикалық жайт 
  2. онкотикалық жайт 
  3.  қантамырлық жайт
  4. тіндік жайт  
  5.  жүйкелік-ішкі сөлденістік жайт  

129. Аллергиялық ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

  1. тіндік жайт  
  2. гемодинамикалық жайт
  3.  жүйкелік-ішкі сөлденістік жайт 
  4. онкотикалық жайт  
  5.  қантамырлық жайт 

130. Ренин-ангиотензин-әлдостерондық жүйенің әсерленуі (РАӘЖ), ісінулер дамуында маңызы бар

  1.  қабынудағы
  2.  жүрек жеткіліксіздігіндегі
  3.  аллергиядағы
  4. лимфа жеткіліксіздігіндегі 
  5.  ашығудағы

131. Жүректік ісінудің патогенезіндегі бастапқы тізбек болып табылады

  1.  қанда ДҚГ мөлшерінің жоғарылауы
  2.  бүйректің ШМҚ (ЮГА) ренин шығуының жоғарылауы
  3.  жүректің минөттік көлемінің азаюы (ҚМК)
  4.  қантамырлары өткізгіштігінің жоғарылауы
  5.  бүйрек өзекшелерінде натрий мен судың кері сіңірілуінің күшеюі 

132. Онкотикалық жайт,  ісінудің патогенезіндегі негізгі рөл болып табылады

  1.  лимфа ағып кетуінің қиындауында
  2.  аллергияда
  3.  қабынуда
  4.  жүрек жеткіліксіздігінде
  5.  нефроздық синдромда

133. Қантамырлары қабырғасы  өткізгіштігінің жоғарылауы, ісіну патогенезінің негізгі рөлі  болып табылады

  1.  жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі
  2. ашығулық ісінуде
  3.  бауыр жеткіліксіздігі кезіндегі
  4.  ара, сона шаққан кездегі
  5.  іркілулік ісінулерде

134. Ісінудің жүйкелік-ішкі сөлденістік жайты – бұл

  1.   әлдостерон және диурезге қарсы гормон (ДҚГ) түзілуінің екіншілік артуы
  2.   әлдостеронның салдарлық тапшылығы 
  3.  ДҚГ жеткіліксіз түзілуі 
  4.   гиперинсулинизм
  5.  симпатикалық-адреналдық жүйенің әсерленуі

135. Теріс су балансы байқалуы мүмкін 

  1.  бауыр циррозында
  2.  жүрек жеткіліксіздігінде
  3.   қантсыз диабетте
  4. нефроздық синдромда
  5.  жедел гломерулонефритте

136. Организм су мен электролитті артық жоғалтудан дамитын сусыздану пайда болады

  1.  іш өткенде
  2.  құтыруда
  3.  қантсыз диабетте
  4.  жұту бұзылғанда
  5.  гипервентиляцияда

137. Гиперосмолялдық дегидратация пайда болады

  1.  іш өткенде
  2.  жиі қайталанатын құсу кезінде
  3.  ішектік жыланкөзде
  4.  қантты дибетте
  5.  қатты терлегенде

138. Гиперосмолялдық дегидратация сипатталады

  1.  шөлдеу сезімінің болмауымен 
  2.  судың жасуша ішінен жасушасыртылық кеңістікке ауысуымен
  3.  жасушаларда су мөлшері көбеюімен 
  4.  жасуша сыртындағы сұйыктың осмостық қысымы төмендеуімен
  5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен 

139.

140. Гипоосмолялдық дегидратация пайда болады

  1.  іш өткенде
  2.  қантты дибетте
  3.  қантсыз дибет кезінде
  4.  теңіз суын ішкенде
  5.  құтырудағы судан қорқуда

141. Гипоосмолялдық дегидратация пайда болады

  1.  сумен ашығуда
  2.  өңеш бітелгенде
  3.  қантсыз дибетте
  4.  қантты дибетте
  5.  толастамайтын құсу кезінде

142. Гипоосмолялдық дегидратация сипатталады

  1.  қатты шөлдеу сезімімен
  2.  судың жасуша ішінен жасушааралық кеңістікке ауысуымен
  3.  жасушаларда су мөлшері азаюымен
  4.  жасуша сыртындағы сұйықтың осмостық қысымы төмендеуімен
  5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен

143. Гипоосмолялдық гипергидратацияның (сумен улану)көріністері

  1.  шөлдеу сезімі
  2.  жасуша сыртындағы су мөлшерінің азаюы
  3.  эритроциттердің ісінуі
  4.  жасушалардың бүрісуі
  5.  жасушаішілік сұйықтың азаюы

144.  Сусыздану кезінде байқалады

  1.  гематокриттің төмендеуі
  2. микроциркуляцияның бұзылуы
  3.  орталық көк тамырлық қысымның жоғарылауы
  4.  артериялық қысымның төмендеуі     
  5.  айналымдағы қан көлемінің артуы

145. Бауырда гликогенез гликогенолизден басым болады

  1. гликогеноздарда
  2. гипоксия кезінде
  3. гепатиттерде
  4.  қантты диабетте
  5.  қызбада

146. Көмірсудың аралық алмасуының бұзылуы артық түзілуіне әкеледі

  1.  глутамин қышқылының
  2. пируваттың (пирожүзім қышқылының), лактаттың (сүт қышқылының) 
  3.  арахидон қышқылының
  4. глютамин мен аспарагиннің
  5.  бета-окси май қышқылының    

147. Гипогликемияны артықтығы туындатады 

  1. адреналиннің
  2. тироксиннің
  3. глюкокортикоидтардың
  4. соматотропты гормонның
  5.  инсулиннің

148. Жедел гипогликемияның себебі болып табылады 

  1.  ашығу
  2.  бүйрек үсті безінің созылмалы жеткіліксіздігі
  3. гликогеноздар
  4. инсулинді артық енгізу
  5. инсулинома

149. Гипогликемиялық кома патогенезінің негізгі тізбегі

  1.  мый нейрондарының көмірсулық және қажымдық «ашығуы»  
  2. миокардтың көмірсулық «ашығуы»
  3.  қанның гиперосмиясы
  4.  теңгерілмеген кетоацидоз
  5.  теңгерілген ацидоз

150. Гормондық гипергликемия дамиды 

  1.  инсулиннің артықтығында
  2.   глюкокортикоидтардың тапшылығында
  3.  глюкагонның артықтығында
  4.  адреналиннің тапшылығында
  5.   соматотропиннің тапшылығында

151. Инсулиннің ұйқыбездік жеткіліксіздігі дамиды

  1. инсулинге антиденелер түзілгенде 
  2. инсулин плазма нәруыздарымен берік байланысқанда 
  3. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушалары бүлінгенде
  4.  инсулинге қарсы гормондардың сөлденісі төмендегенде
  5.  бауыр инсулиназасының белсенділігі жоғарылағанда

152. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің себебі болуы мүмкін

  1.  Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына  аутоантиденелер түзілуі
  2. Лангерганс аралшықтарының аймағында қанайналымы бұзылуы
  3.  панкреатитпен ауыру
  4.  ұйқы безінің өспелермен зақымдануы
  5.  қанның  протеолиздік ферменттерінің мөлшері жоғарылауы

153. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің себебі болуы мүмкін

  1. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына  аутоантиденелер түзілуі
  2. Лангерганс аралшықтарының аймағында қанайналымы бұзылуы
  3. Панкреатитпен ауыру
  4.  ұйқы безінің өспелермен зақымдануы
  5.  инсулинге қарсы гормондардың (АКТГ) қанда көбеюі  

154. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің патогенезінде маңызы бар

  1. Лангерганс аралшығы бета-жасушаларына антидене түзілуінің
  2. инсулин түзілуінің тектік ақауының
  3.  бауыр инсулиназасының белсенділігі төмендеуінің
  4. инсулиннің рецепторлары бөгелуінің
  5.  ұйқы безінде қанайналымы бұзылуының

155. Бүйректен тыс глюкозурия салдары болып табылады 

  1. гиперлактатацидемияның 
  2. кетонемияның
  3.  гипергликемияның
  4. гиперлипидемияның
  5. полиурияның

156. Тәуліктік диурез– 5,5л, қанда қант мөлшері - 4,5 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1008.      Сіздің тұжырымыңыз:

  1.  қантты дибет
  2.  қантсыз диабет    
  3.  бүйректік глюкозурия
  4.   қалыпты
  5. Фанкони синдромы

157. Тәуліктік диурез – 3,5л, қанда қант мөлшері - 3,2 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1030.      Сіздің тұжырымыңыз:

  1.  қантты дибет
  2.  қантсыз диабет     
  3.  бүйректік глюкозурия
  4.   қалыпты
  5. гипостенуриялы полиурия

158. Тәуліктік диурез– 4,5л, қанда қант мөлшері - 10,2 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы - 1030.      Сіздің тұжырымыңыз:

  1.  қантты дибет
  2.  қантсыз диабет     
  3.  бүйректік глюкозурия
  4.   қалыпты
  5. гипостенуриялы полиурия

159. Теңгерілген ацидоз және алкалозға сәйкес келетін рН шамасы

  1.   7,35 – 7,45
  2. 7,0
  3. 6,8 – 7,6
  4. 7,6 – 8,2
  5. 5,0 – 7,0

160. Газдық ацидоз дамиды

  1.  асқазан сөлін көп мөлшерде жоғалтқанда 
  2.  тыныс алу орталығы тежелгенде
  3.  өкпе гипервентиляциясында
  4.  гипокапнияда
  5.  биіктік ауруында

161. Газдық ацидоз дамуы мүмкін 

  1.  толастамайтын құсу кезінде
  2.  пневмосклерозда
  3.  іш өткенде
  4.  гипоксияда
  5.  биіктік жағдайда болғанда

162. Газдық ацидоздың себебі

  1.  өкпе гиповентиляциясы
  2.  тыныс алу орталығы қозуы
  3.  атмосферада рО2 азаюы
  4.  экзогендік гипобариялық гипоксия
  5.  өкпе гипервентиляциясы

163. Газдық емес ацидоздың себебі болып табылады

  1.  органикалық қышқылдардың организмде тым артық түзілуі
  2.  биіктік жағдайда болғанда
  3.  өкпе  гипервентиляциясы
  4. бикарбонаттардың организмде жиналуы
  5.  толастамайтын құсуда

164. Газдық емес ацидоз дамуы тән

  1.  көмірқышқылы жоғары газбен  дем алғанда 
  2.  өкпе гиповентиляциясында
  3.  толастамайтын құсуда
  4.  қантты диабетте

165. Газдық емес ацидоздың себептері

  1.  өкпе гипервентиляциясы
  2.  толастамайтын құсу  
  3.  қанда көмірқышқылының көбеюі
  4.  бүйректің қышқыл өнімдерді шығара алмауы
  5.  ацидогенездің әсерленуі

166. Метаболизмдік ацидозға тән 

  1. гиповентиляция
  2.  қанда рСО2 жоғарылауы
  3. гипокалиемия
  4. гипокәлцийемия
  5.  сүйектің кәлцийсізденуі

167. Газдық алкалоз дамиды 

  1.  есірткімен уланғанда
  2.  өкпе эмфиземасында
  3.  биіктік ауруында 
  4. асфиксияда
  5.  қанайналым жеткіліксіздігінде

168. Газдық емес алкалоз дамиды 

  1.  өкпе гипервентиляциясында
  2.  ішек жыланкөзінде
  3.  несеппен негіздерді жоғалтқанда
  4.  толастамайтын құсуда
  5.  бүйрек жеткіліксіздігі кезінде ацидогенез және аммониогенез үрдісінің төмендеуінде

169. Алкалоз дамиды 

  1.  ашығуда
  2.  қантты диабет кезінде зат алмасу бұзылғанда
  3.  бүйрек жеткіліксіздігінде
  4. гипоксияда
  5.  толастамайтын құсу кезінде асқазан сөлін көп мөлшерде жоғалтқанда

170.Қанда рН 7,49 тең болуы көрсетеді

  1.  теңгерілген алкалозды
  2.  теңгерілген ацидозды
  3.  теңгерілмеген алкалозды
  4.  теңгерілмеген ацидозды
  5.  қалыпты рН мөлшерін

171. Әлвеолалық гипервентиляцияның салдары болып табылады 

  1.  газдық алкалоз
  2.  газдық емес алкалоз
  3. газдық ацидоз
  4.  қышқылдық-сілтілік үйлесімге әсер етпейді 
  5. гиперкапния

172. Қанда рН 7,25-ке тең болуы көрсетеді

  1.  теңгерілген алкалозды
  2.  теңгерілмеген алкалозды
  3.  теңгерілген ацидозды
  4.  теңгерілмеген ацидозды
  5.  қалыпты рН мөлшерін

173. Тетанияның дамуы тән

  1. метаболизмдік ацидозда
  2.  метаболизмдік алкалозда
  3. газдық ацидозда
  4.  бөліністік ацидозда
  5. экзогендік ацидозда

174. Экзогендік-конституциялық семіру дамиды 

  1. гипотиреозда
  2. гиперинсулинизмде
  3.  әдеттегідей артық тағам қабылдағанда
  4.  гипоталамустың вентромедиалды ядроларын тітіркендіргенде
  5. гиперкортицизмде

175. Эндокриндік семіру түрі дамиды 

  1. соматотропин артық өндірілгенде
  2.  бүйрек үсті безінің толық жеткіліксіздігінде
  3. глюкокортикоидтардың артық болуында
  4. гипертиреозда
  5.  бүйрек үсті безінің қыртысты қабатының гипофункциясында

176. Семіруден дамиды 

  1.  атеросклероз
  2.  теміртапшылықты анемия
  3.  артериялық гипотония
  4.  пиелонефрит
  5.  менингит

177. Алиментарлық гиперлипидемияның патогенезінде маңызы бар

  1.  қорлардан майдың көп шығуы
  2.  майлы тағамды қабылдау
  3.  майлардың қаннан тінге ауысуының қиындауы
  4. гипоальбуминемия
  5.  қанда липопротеидлипаза белсенділігінің төмен белсенділігі

178. Ішек жолдарында майлардың сіңірілуінің бұзылуы байланысты 

  1.  трипсин белсенділігінің жоғарылауына
  2.  ұйқы бездік липаза белсенділігінің артуына
  3.  ахолияға 
  4.  пепсин белсенділігінің жоғарылауына
  5.  амилазаның түзілуінің төмендеуіне

179. Организмде липидтер жеткіліксіздігінің салдары 

  1.  простагландиндер мен лейкотриендер  түзілуінің бұзылуы
  2.  Қанның онкотикалық қысымының төмендеуі
  3.  майда еритін витаминдердің гипервитаминозы
  4.  семіру
  5.  суда еритін витаминдердің гиповитаминозы

180. Тасымалдық гиперлипидемия дамуында маңыздысы 

  1.  тағаммен организмге майлардың артық түсуі
  2. гипоальбуминемия
  3.  қанда гепарин мөлшерінің азаюы 
  4.  майлардың қорлардан артық шығуы 
  5.  ішекте майлар сіңірілуінің бұзылуы

181. Семірудің  патогенезі байланысты

  1.  тағамдық өнімдерді аз тұтынуға (майлар, көмірсулар)
  2.  майды, қажым қайнар көзі ретінде жеткіліксіз пайдалануға
  3.  көмірсудан майдың аз түзілуіне
  4. липогенездің тежелуіне
  5. липолиздің әсерленуіне 

182. Эндокриндік семіру түрі дамиды 

  1. соматотропин өнділуінің артуында
  2.  тиреотоксикозда
  3.  аденогипофиздің эозинофилдік жасушаларының аденомасында
  4.  бүйрек үсті безінің шоғырлы аймағының гипофункциясында 
  5.  жыныс гормондарының жеткіліксіздігінде 

183. Семіру дамиды 

  1. Иценко-Кушинг синдромында
  2. гипертиреозда
  3.  әлдостеронизмде
  4. гиперпаратиреозда
  5. Симмондс ауруында

184. Гиперкетонемия байқалады 

  1.  қантты диабеттің декомпенсациясында 
  2.  әлдстеронизмде
  3.  гиперпаратиреозда
  4. гипопаратиреозда
  5.  қантсыз диабетте

185. Кетоздың салдары 

  1. метаболизмдік ацидоз
    1. алкалоз
    2.  гипогликемия
    3. гипергликемия
    4. АҮФ түзілуі әсерленуі

186.Теріс азоттық тепе-теңдік дамиды 

  1.  жүктілікте
  2. гиперинсулинизмде
  3. организмнің өсу кезеңінде
  4.  өспелік кахексияда
  5. анаболизмдік гормондардың артуында

187. Оң азоттық тепе-теңдік дамиды 

  1.  нәруыз аз түскенде
  2.  мәлабсорбцияда
  3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде
  4.  қатерлі өспелерде
  5.  катаболизмдік гормондар артық түзілгенде

188. Теріс азоттық тепе-теңдік дамытады

  1.  қарқынды  өсуді
  2.  гиперпротеинемияны
  3.  жараның тез бітуін
  4.  регенерация үрдістерінің баяулауын
  5.  организм төзімділігінің жоғарылауын

189. Теріс азоттық тепе-теңдіктің салдарына жататыны (3)

  1.  организм төзімділігінің төмендеуі
  2.  организм төзімділігінің жоғарылауы
  3.  организмнің қарқынды өсуі
  4.  организмнің зақымдаушы әсерлерге бейімделуінің бұзылуы
  5.  ішкі ағзалардың дистрофиясы

190. Теріс азоттық тепе-теңдік дамиды 

  1.  сауығу кезінде
  2.  жүктілікте
  3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде
  4.  катаболизмдік гормондар артық түзілгенде 
  5.  организмнің қарқынды өсуі кезеңінде

191. Оң азоттық тепе-теңдік дамиды  

  1.  инсулиннің артықшылығында
  2.  глюкокортикоидтар артықшылығында
  3.  нәруыздық ашығуда
  4.  өспелік кахексияда
  5.  қантты диабетте

192. Салыстырмалы гиперпротеинемия дамиды

  1.  бауыр циррозында
  2.  ашығуда
  3.  сусыздануда
  4.  миеломдық ауруда
  5.  нефроздық синдромында

193. Парапротеинемия – бұл

  1.  қанда нәруыз алмасуының соңғы өнімдерінің артуы
  2.  қанда дертке ұшыраған гамма-глобулиндердің пайда болуы
  3.  нәруыздар фракцияларының пайыздық қатынасының бұзылуы
  4.  қанда қандай да бір нәруыз фракциясының болмауы
  5.  қанда зәрнәсілдің және зәр қышқылының көбеюі

194. Парапротеиндерге жатады

  1. протромбин
  2. антигемофилдік глобулин
  3. комплемент құрамбөлшектері
  4.  дертке ұшыраған гамма-глобулиндер
  5. фибриноген

195. Нәруыз жеткіліксіздігінен дамиды 

  1.  оң азоттық тепе-теңдік
  2.  гиперпротеинемия
  3.  ісіну
  4.  организм төзімділігінің жоғарылауы
  5.  семіру

196. Гипопротеинемия – бұл

  1.  қанда нәруыздардың дерттік түрлерінің пайда болуы
  2.  қанда нәруыздар мөлшерінің көбеюі
  3.  қанда нәруыздар мөлшерінің азаюы
  4.  қанда нәруыздар арақатынасының өзгеруі
  5.  қанда қандай да бір нәруыздардың болмауы

197. Гипопротеинемияның дамуы, негізінде қанда азаюына байланысты 

  1. трансфериннің
  2. фибриногеннің
  3.  әлбуминдердің 
  4. глобулиндердің
  5. гаптоглобиннің

198. Гипопротеинемия қабаттасады 

  1.  қанда онкотикалық қысымның жоғарылауымен
  2.  плазма нәруыздарының тасымалдық қызметінің бұзылуымен
  3.  қанда гормондардың байланысқан фракциясының көбеюімен
  4.  сусыздану дамуымен
  5.  қанда гормондардың бос фракциясының азаюымен

199. Қанда нәруыздың кейбір түрінің болмауы аталады

  1. гипопротеинемия
  2. гиперпрототеинемия
  3. парапротеинемия
  4. диспротеинемия
  5.  дефектпротеинемия

200. Подагра зат алмасуы  бұзылғанда пайда болады 

  1.  көмірсулардың
    1.  витаминдердің 
      1.  майлардың
      2. пуриндердің 
      3.  су мен электролиттердің

201. Подагра кезінде буындарға жиналады 

  1.  зәр қышқылының тұздары 
  2. карбонаттар
  3. сульфаттар
  4. оксалаттар
  5. фосфаттар

202. Гипоксия – бұл

  1.  біртектес дерттік үрдіс
  2.  дерттік серпіліс
  3.  дерттік жағдай
  4.  ауру
  5. симптомдар кешені

203. Дем  алатын ауада оттегінің үлестік  қысымы төмендеуінен  дамитын гипоксия аталады

  1. эндогендік
  2.  тіндік
  3.  қанайналымдық
  4. гемдік
  5.  экзогендік

204. Экзогендік нормобариялық гипоксия дамиды 

  1.  желдетілмеген бөлмеде болғанда
  2.  ауада РСО 2 азайғанда
  3. кессондық жұмыстарда
  4.  ұшақ аппараттарымен көтерілгенде
  5.  тауға көтерілгенде

205. Нормобариялық гипоксияға тән қан құрамының көрнекті өзгерістеріне жатады 

  1. гиперпротеинемия
  2. гиперлипидемия
  3. алкалоз
  4. гипергликемия
  5.  гиперкапния, гипоксемия

206. Экзогендік гипобариялық гипоксия байқалады

  1.  су асты қайықтарда жүзгенде
  2.  теңіз деңгейінен жоғары биіктікке шыққанда
  3. наркоздық- тыныстық аппарат бұзылғанда
  4.  суға сүңгіштерде
  5. шахтада болғанда

207. Экзогендік гипобариялық гипоксияға тән қан құрамының өзгерістерін көрсетіңіз 

  1.  қанда лактаттың азаюы
  2.  гипоксемия, гипокапния
  3.  газдық ацидоз
  4. гиперкапния, гипоксемия
  5. гиперпротеинемия

208. Гипоксияның тыныстық түрі дамиды

  1.  ауада рО 2 азайғанда
  2.  өкпе гиповентиляциясында
  3.  тыныстық ферменттердің белсенділігі төмендегенде
  4.  қанда гемоглобин саны азайғанда
  5.  айналымдағы қан көлемі азайғанда

209. Қан жүйесі бұзылыстарынан дамитын гипоксия аталады 

  1.  гемдік
  2.  тыныстық
  3. тіндік
  4.  қанайналымдық
  5. экзогендік

210. Гемдік гипоксияны дамытады 

  1.  темірдің тапшылығы
  2.  тиреоидты гормондардың тапшылығы
  3.  тиреоидты гормондардың артықтығы
  4.  цитохромоксидазаның әсерсізденуі
  5.  қоршаған ортада оттегінің жетіспеуі

211. Иіс газымен улану дамытады 

  1. тіндік гипоксияны
  2.  гемдік гипоксияны
  3.  қанайналымдық гипоксияны
  4.  тыныстық гипоксияны
  5. экзогендік гипоксияны

212. Гемдік гипоксия дамуының негізгі жолы 

  1.  оттегі бойынша  артериялық-веналық айырмашылықтың төмендеуі
  2.  артериялық қанның оттегіге қанығуының жоғарылауы
  3.  қанның оттегіге сыйымдылығының төмендеуі
  4.  қанда рСО 2 жоғарылауы
  5.  қанағымы жылдамдығының бұзылуы

213. Жүрек-қантамыр жүйесінің дерті кезінде дамитын гипоксия аталады 

  1. экзогендік
  2.  тыныстық 
  3. гемдік
  4.  қанайналымдық
  5. тіндік

214. Жергілікті және жалпы қанайналымы бұзылуынан дамитын гипоксия аталады 

  1.  аралас
  2. вазодилятациялық
  3. экзогендік
  4.  қанайналымдық
  5.  тыныстық

215. Оттегі пайдалану жүйесі бұзылуынан дамитын  гипоксия аталады  

  1. экзогендік нормобариялық
  2. экзогендік гипобариялық
  3.  тіндік
  4.  қанайналымдық
  5.  тыныстық 

216. Тіндік гипоксия дамуында маңызы жоғы 

  1.  тыныстық ферменттердің әсерсізденуі
  2.  тыныстық ферменттердің түзілуінің бұзылуы
  3.  тотығу мен фосфорланудың ажырауы
  4.  митохондрийлардың бүліністері
  5.  тыныс орталығының тежелуі

217. Цианидтермен улану дамытады 

  1.  тіндік гипоксияны
  2. гемдік гипоксияны
  3.  қанайналымдық гипоксияны
  4.  тыныстық гипоксияны
  5. экзогендік гипоксияны

218. В 1, В2, РР витаминдерінің тапшылығынан дамитын гипоксия

  1. тіндік
  2. гемдік
  3.  қанайналымдық
  4.  тыныстық
  5. экзогендік

219. Қанайналымдық – гемдік (аралас) гипоксия тән 

  1. организм сусыздануына
  2. пневмонияға
  3.  жедел қансырауға 
  4. анемияға
  5.  иіс газымен (СО) улануға 

220.Гипоксия кезінде жедел бейімделулік серпілістерге жатады 

  1.  қанның қорға дерттік жиналуы
  2.  тахикардия, тахипноэ
  3.  брадипноэ
  4.  тыныс бұлшықеттерінің гипертрофиясы
  5.  эритропоэздің әсерленуі

221. Таулы аймақта ұзақ уақыт тұрған адамда кездеседі 

  1.   қанда эритроциттер санының көбеюі
  2.   анемия
  3.  өкпе гиповентиляциясы
  4.  нуклеин қышқылдары мен нәруыздар түзілуінің тежелуі
  5.   тыныс бұлшықеттерінің атрофиясы

222. Артериялық гиперемия – бұл 

  1.  қанда қалыпты жағдайда кездеспейтін бөлшектердің болуы
  2.  шеткері қантамырлар мен қылтамырларда жергілікті қанағымының тоқтауы
  3.  ағзалар мен тіндерде қанның азаюы
  4.  ағзалар мен тіндерден қанның ағып кетуінің қиындауына байланысты қанға толуы 
  5.  ағзалар мен тіндерге қанның артық ағып келуіне байланысты қанға толуы 

223. Ацетилхолин, брадикинин, гистамин дамытады 

  1. стазды
  2. эмболияны 
  3. тромбозды
  4.  артериялық гиперемияны
  5. ишемияны

224. Физиологиялық артериялық гиперемия дамиды

А) дене жұмысы кезінде

В) ишемиядан соң

С) қабыну кезінде

D) вазоконстрикторлар межеқуаты төмендегенде

Е) артерияның тромбозында

225. Вакаттық артериялық гиперемия әсерінен дамиды

А) қышаның

В) ысқымақыстың (массаждың)

С) банканың

D) емдік балшықтың

Е) парафиндік сылаудың

226. . Артериялық гиперемия аймағында ағза немесе тін температурасның  

     жоғарылауы байланысты 

  1. артериялық қанның ағып келуінің жоғарылауына және  тотығулық үрдістердің күшеюіне
  2.  қанның ағып кетуінің күшеюіне
  3.  лимфа түзілуінің күшеюіне
  4.  артериялық қанның ағып келуінің төмендеуіне және  тотығулық үрдістердің азаюына
  5.  қызмет атқаратын қылтамырлар санының азаюына

227. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін

  1.  артерияларың атеросклерозы
  2.  артериялардың жиырылуы
  3.   адреналиннің артық өндірілуі
  4.  Артериялардың тромбозы
  5.  Көктамыр қақпақшаларының жеткіліксіздігі

228. Веналық гиперемия кезінде микроциркуляция сипатталады 

  1.  қан ағымының сызықтық жылдамдығының жоғарылауымен
  2.  қан ағымының көлемдік жылдамдығының жоғарылауымен
  3.  қанағымының баяулауымен
  4.  қылтамырлық қысымның төмендеуімен
  5.  веналық қанның артерилизациялануымен

229. Артериялық  гиперемия патогенезінің негізгі тізбегін көрсетіңіз

  1.  қан ағып кетуінің қиындауы
  2.  артериолалардың кеңеюі
  3.  қан ағып келуінің азаюы
  4.  қанағымының сызықтық жылдамдығының ұлғаюы
  5.  қызмет атқаратын қылтамырлар санының көбеюі

230.Артериялық гиперемия кезінде байқалады 

  1. цианоз
  2.  тін тығыздығының азаюы
  3.  тіннің жергілікті температурасының төмендеуі
  4.  қызару
  5.  тіннің немесе ағзаның температурасының төмендеуі

231.Артериялық гиперемияның салдарына жатады 

  1.  жұқпаның организмге жайылуы
  2.  ағза қызметінің төмендеуі
  3.  іркілулік стаз
  4.  дәнекер тіннің өсіп кетуі
  5.  жүұпаның орнығуы

232. Артериялық және веналық гиперемияларда қандай жалпы ортақтық тән?

  1.  ағзаның қанға толуы
  2.  ағзада қанның азаюы 
  3.  қанағымы жылдамдығының ұлғаюы
  4.  тін температурасының төмендеуі
  5.  тін температурасының жоғарылауы

233. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін

  1.  тіннің қызметінің артуы
  2.  қан әкелуші артерияның басылып қалуы
  3.  веналардың өспемен қысылып қалуы 
  4.  тромбпен қан әкелуші артерияның бітеліп қалуы
  5. ангиоспазм

234. Веналық гиперемияға тән 

  1.  тіннің қызаруы
  2.  тіннің температурасының көтерілуі
  3.  қанағымы жылдамдығының азаюы
  4.  тіннің көлемінің азаюы
  5.  тіннің бозаруы

235. Обтурациялық ишемияның себебі болуы мүмкін 

  1.  артериялық тамырдың эмболиясы,  артериялық тамырдың тромбозы 
  2.  вена тамырларының эмболиясы,  тромбозы 
  3. ангиоспазм
  4.  артерияның сырттан қысылуы
  5.  артериялар мен веналардың арасындағы қысым айырмашылығының жеткіліксіздігі

236. Компрессиялық ишемия дамиды 

  1.  артерия эмболмен бітелгенде
  2.  артерия тромбпен бітелгенде
  3.  артерия сырттан басылғанда
  4.  артерия жарылғанда
  5.  артерия тарылғанда

237. Жанама қылтамырлар саны шынайы-жеткілікті ағза 

  1.  көк бауыр
  2.  қаңқа бұлшықеттері
  3.  жүрек бұлшықеті
  4.  бүйрек
  5.  мый

238. Стаз – бұл 

  1.  ағзалармен тіндердің қанға толуының артуы 
  2.  ағзалармен тіндердің қанға толуы қалыпты болуы
  3.  ағзалар мен тіндердің қанға толуының азаюы
  4.  шеткері қанайналымы қылтамырларында қанағымының жергілікті тоқтауы
  5.  қанда қалыпты жағдайдағы бөлшектердің болуы

239.Қанның ағып келуі тоқтауынан дамитын стаз аталады 

  1.  ишемиялық 
  2.  іркілулік
  3. веналық
  4.  нағыз қылтамырлық
  5. сладж

240. Шынайы қылтамырлық стаздың патогенезінде маңыздысы 

  1.  қан тұтқырлығының төмендеуі
  2.  қан тұтқырлығының жоғарылауы
  3.  эритроциттердің беттік зарядының төмендеуі
  4.  қанағымының жылдамдауы
  5.  қанның келуінің шектелуі

241. Тромб түзілуіне  әкеледі 

  1. тромбоцитопения
  2.  қанның тұтқырлығының төмендеуі
  3.  тромбоцитоз
  4. гемодилюция
  5. гипопротеинемия

242. Артериядағы тромб дамытуы мүмкін 

  1.  ишемияны
  2.  нағыз қылтамырлық стазды
  3.  іркілулік стазды
  4.  артериялық гиперемияны
  5.  веналық гиперемияны

243. Венадағы тромб дамытады 

  1. ишемияны
  2. артериялық гиперемияны
  3. веналық гиперемияны
  4. ишемияны және артериялық гиперемияны
  5. артериялық және веналық гиперемияны

244. Венадағы тромб дамытуы мүмкін 

  1. ишемияны
  2. ишемиялық стазды
  3.  нағыз қылтамырлық стазды
  4.  іркілулік стазды
  5. артериялық гиперемияны

245.Артериядағы тромбтың салдары болуы мүмкін 

  1.  іркілулік стаз
  2.  инфаркт
  3.  қан ағып кетуінің қиындауы
  4. артериялық гиперемия
  5. веналық гиперемия

246. Ауа эмболиясы,  жарақаттануынан дамуы мүмкін 

  1.  бауыр венасының
  2.  қақпа венасының
  3.  сан  венасының
  4.  бұғана асты венасының
  5. кубиталды венаның

247.Газдық эмболияның себебін көрсетіңіз 

  1.  ірі артериялардың жарақаттануы
  2.  ұсақ артериялардың жарақаттануы
  3.  ірі веналардың жарақаттануы
  4.  барометрлік қысымның тез көтерілуі
  5.  барометрлік қысымның тез түсуі

248. Ең жиі дамитын эндогендік эмболияға жатқызады 

  1.  ауа эмболиясын
  2.  тромбоэмболияны
  3.  май эмболиясын
  4.  жасушалық эмболияны
  5.   бөгде заттар эмболиясын

249. Экзогендік эмболияға жатқызады 

  1.  май эмболиясын 
  2.  тіндік эмболияны
  3. тромбоэмболияны
  4.  ауа эмболиясын
  5.  ұрық маңындағы су эмболиясын 

250.Қабынуды шақыратын фактор аталады 

  1. аллерген
  2.  флогоген
  3. пироген
  4. канцероген
  5. онкоген

251. Қабынудық компоненттеріне жатады 

  1.  ісіну, қызару, қызметінің бұзылуы, ауыру сезімі
  2. артериялық гиперемия, веналық гиперемия, стаз
  3.  қабыну ошағындағы ацидоз, гиперосмия, гиперонкия
  4.  әлтерация, экссудациямен бірге жүретін қанайналымның бұзылуы, пролиферация
  5. лейкоцитоз, ЭТЖ жоғарылауы, дене температурасының жоғарылауы

252. Қабыну кезіндегі біріншілік әлтерацияның себебі 

  1.  қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер
  2.  флогогеннің әсері
  3.  қабыну ошағындағы қантамырлар қабырғаларының өткізгіштігінің артуы
  4.  қабыну дәнекерлері
  5.  қабыну ошағында зат алмасудың бұзылуы

253. Қабыну ошағында екіншілік әлтерация,  салдарынан  дамиды 

  1. флогогендердің
  2.  қабыну дәнекерлерінің
  3.  вирустардың
  4. микробтардың
  5.  жоғары температураның

254. Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістерге жатады 

  1.  гипоиония, гипоосмия, ацидоз
  2.  Молекулалар мен иондар санының азаюы
  3.  гипоосмия
  4.  гиперонкия, гипоосмия, алкалоз
  5. гипериония, гиперосмия, ацидоз 

255. Гуморалдық дәнекерлерге жатады 

  1. гистамин
  2. серотонин
  3. простагландиндер және лейкотриендер
  4.  комплемент бөлшектері
  5. цитокиндер

256. Гуморалдық дәнекерлерге жатады 

  1. гистамин
  2. серотонин
  3. простагландиндер
  4.  брадикинин
  5. цитокиндер

257. Гистаминнің шығу көзі

  1. нейтрофилдер
  2.  лаброциттер (мес жасушалары)
  3. паренхималық жасушалар
  4. лимфоциттер
  5. моноциттер

258. Қабыну ошағындағы қанайналым өзгерістерінің дұрыс бірізділігін көрсетіңіз 

  1.  ишемия, артериялық гиперемия, веналық гиперемия, стаз
  2. артериялық гиперемия, веналық гиперемия, ишемия, стаз
  3. артериялық гиперемия, стаз, ишемия, веналық гиперемия
  4. ишемия, артериялық гиперемия, стаз, веналық гиперемия
  5. ишемия, веналық гиперемия, артериялық гиперемия, стаз

259. Қабыну кезінде  қанайналым мен микроциркуляция бұзылысының ең қысқа сатысы 

  1. артериялық гиперемия
  2. веналық гиперемия
  3.  жергілікті қанағымның тоқтауы
  4.  артериолалардың жиырылуы ( ишемия )
  5. стаз

260. Қабыну кезінде қанайналым мен микроциркуляция бұзылысының негізгі және ұзақ сатысы 

  1. артериялық гиперемия
  2. артериолалардың жиырылуы
  3.  жергілікті қанағымның тоқтауы
  4. веналық гиперемия
  5. стаз

261. Конгейм тәжірибесінде бақаның шажырқайында артериолалардың кеңеюі, қызмет атқаратын қылтамырлар саны көбеюі, қанағымы жылдамдауы байқалған. Бұл тән

  1. стазға
  2.  стазалды жағдайға
  3. веналық гиперемияға
  4.  артериялық гиперемияға
  5. ишемиға

262. Экссудация деп аталады 

  1.  қабыну ошағына қантамырларынан қанның шығуы
  2.  қабыну ошағына құрамында нәруызы бар қанның сұйық бөлігінің шығуы
  3.  қабыну ошағына қантамырларынан лейкоциттердің шығуы 
  4.  қуыстарда  сұйықтың жиналуы
  5.  тіндерде сұйықтың жиналуы

263.Экссудацияны дамытады 

  1.  қабыну ошағында осмостық қысымның төмендеуі
  2.  қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы
  3.  қылтамырлар өткізгіштігінің төмендеуі
  4.  қылтамырларда гидростатикалық қысымның жоғарылауы
  5.  қылтамырларда гидростатикалық қысымның төмендеуі

264. Стафилококтар мен стрептококтар шақырған қабынуда пайда болатын экссудат  

  1. геморрагиялық
  2.  іріңді
  3. фибринозды
  4.  шырышты
  5.  аралас 

265 Гонококтар шақырған қабынуда пайда болатын экссудат 

  1. геморрагиялық
  2.  іріңді
  3. фибринозды
  4.  шырышты
  5.  аралас 

266.Қабыну ошағында гидролиздік ферменттердің негізгі көзі болып табылады 

  1. микробтар тіршілігінің өнімдері
  2.  лейкоциттер
  3. лаброциттер
  4. микроб жасушалары
  5. эритроциттер

267.ДАЛ-1 (лейкоциттердің жабысуының ақауы (ЛЖА)) кезінде фагоцитоз жеткіліксіздігін дамытады 

  1.  қанағымының баяулауы
  2.  эндотелийде селектиндердің экспрессиясы
  3.  интегриндердің ақауы
  4.  селектиндердің әсерлесуінің ақауы
  5.  хемоатрактанттардың ақауы

268. Қабыну ошағында лейкоциттердің «роллингін» дамытады 

  1.  қанағымының жылдамдауы 
  2.  лейкоциттердің бетінде интегриндердің экспрессиясы
  3.  эндотелийде адгезиялық рецепторлар санының азаюы  
  4.  эндотелий бетінде иммуноглобулинге ұқсас молекулалардың экспрессиясы
  5.  L – және Е- селектиндердің әсерленуі

269.Қабыну ошағында лейкоциттердің эндотелиймен тығыз байланысын қамтамасыз етеді 

  1. простагландиндер
  2. Е – селектиндер
  3. иммуноглобулиндер
  4.  интегриндер
  5. Р – селектиндер

270. Лейкоциттер эмиграциясын дамытады 

  1.  оң хемотаксис
  2.  эндотелийде интегриндерге рецептор санының азаюы
  3.  қанағымының жылдамдауы
  4.  қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы
  5.  қантамыр қабырғасы өткізгіштігінің төмендеуі

271.Жіті қабыну кезінде лейкоциттер эмиграциясының дұрыс бірізділігі 

  1. нейтрофилдер, эозинофилдер, моноциттер
  2.  нейтрофилдер, моноциттер, лимфоциттер
  3. моноциттер, лимфоциттер, нейтрофилдер
  4. лимфоциттер, моноциттер, нейтрофилдер
  5. макрофагтар, нейтрофилдер, моноциттер

272. Қабыну кезіндегі ісінудің латынша аталуы

  1.  tumor
  2.  rudor
  3.  dolor
  4.  functio laesa
  5.  calor

273. Қабыну кезіндегі қызарудың латынша аталуы 

  1.  tumor
  2.   rubor
  3.  dolor
  4.  functio laesa
  5.  calor

274. Қабынуда ауыру сезімінің патогенезі байланысты 

  1.   брадикининнің әсеріне
  2. энкефалиннің әсеріне
  3.  ГАМҚ әсеріне
  4.  динорфиндердің әсеріне
  5. эндорфиндер әсеріне

275. Қабынуда жергілікті дене температурасының көтерілуі байланысты 

  1.  артериялық гиперемияның дамуына, тотығы-тотықсыздану үрдістердің әсерленуіне
  2.  Веналық гмперемия дамуына
  3.  венулаларды экссудат басып қалуына
  4. лейкоциттер эмиграциясына
  5.  қантамыр қабырғасына катехоламиндердің әсеріне

276.Қабыну кезінде ісінудің патогенезі байланысты 

  1. артериялық тамырлардың тарылуына және ишемиялық стаздың дамуына
  2.  веналық іркілу дамуына, экссудат жиналуына
  3.  нағыз қылтамырлық стаз дамуына
  4.  қабыну ошағында гипоонкия және гипоосмия дамуына
  5. фагоцитоздың әсерленуіне

277. Қабыну ошағындағы қызару байланысты 

  1.  артериялық гиперемияға
  2. ишемияға
  3.  зат алмасудың жоғарылауына
  4. физикалық- химиялық өзгерістерге
  5. веналық гиперемияға

278. Қабынудың жергілікті көрінісі

  1.  қабынулық ісіну
  2.  уыттану
  3.  ЭТЖ жылдамдауы 
  4.  қызба
  5.  лейкоцитоз

279. Қызба - бұл:

  1.  біртектес дерттік үрдіс
  2.  дерттік жағдай
  3.  ауру
  4.  дерттік серпіліс
  5.  аурудың асқынуы

280. Жылу шығаруды төмендетеді 

  1.  симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы
  2.  тыныстың жиілеуі
  3.  парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы
  4.  терлеудің жоғарылауы
  5.  тері тамырларының кеңеюі

281.Қызба кезінде жылу өндірілуі  жоғарылауының даму жолдары 

  1.  тотығу мен фосфорланудың ажырауы 
  2.  терлеудің жоғарылауы
  3.  парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы
  4.  тыныстың жиілеуі
  5.  тотығу мен фосфорланудың төмендеуі

282. Қызбаның бірінші сатысындағы температураның тез көтерілуі бірге жүреді

  1.  терлеудің күшеюімен
  2.  артериялық қысымның төмендеуімен
  3.  тері қызаруымен 
  4. тахипноэмен
  5.  бұлшықет дірілі және қалтыраумен

283. Қызбаның екінші сатысына тән 

  1.  бұлшықет дірілі мен қалтырау
  2. брадикардия
  3.  терінің қызаруы
  4.  асқазан – ішек жолдары қимылының күшеюі
  5.  тері тамырларының тарылуы

284 . Қызбаның үшінші сатысына сәйкес келеді 

  1. диурездің көбеюі
  2.  терілеудің азаюы
  3. артериялық қысымның көтерілуі
  4.  жылу өндірудің күшеюі
  5.  жылу шығарудың төмендеуі

285. Қызба кезінде жылу шығарудың жоғарылауының патогенезінде маңыздысы

  1.  шеткері қан тамырларының тарылуы
  2.  терлеудің күшеюі
  3. симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы
  4.  тыныстың сиреуі
  5.  парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының төмендеуі

286. Қызба кезінде температураның "кризистік" түсуі қауіпті

  1.  АҚ жоғарылауымен
  2.  жүрек жиырылуының жиілеуімен
  3. гипергидратация дамуымен
  4.  асқазан-ішек жолы қимылының күшеюімен
  5. коллапс дамуымен

287. Тәулігіне  10С аспай ауытқуымен сипатталатын   температуралық сызық аталады

  1.  босаңсытатын
  2.  ұстамалы
  3.  тұрақты
  4.  келбетсіз
  5.  қалжырататын

288. Шамалы қызбаға температураның  жоғарылауы сәйкес келеді

  1. 370С-қа дейін
  2. 38 - 390С
  3. 39 - 410С
  4. 37- 380С
  5. 420С –тан жоғары

389. Тәулігіне 3-5 градусқа ауытқуымен сипатталатын температуралық сызық аталады

  1.  тұрақты (f.continua)
  2.  қалжырататын (f.hectica) 
  3.  келбетсіз (f.athypica)
  4.  босаңситын (f.remittens)
  5.  қайталанатын (f.recurrens).

290. Қызбаға тән

  1.  липогенез үрдістерінің липолизден басым болуы
  2. гликогеногенездің гликогенолизден басым болуы
  3. гликогенолиз және липолиздің белсенділенуі
  4. кетогенездің тежелуі
  5. протеолиздің тежелуі

291. Дене температурасы  10 С жоғарылағанда жүрек жиырылуының жиілігі   артады

  1.  минөтіне 18 - 20 ретке
  2.  минөтіне 6 – 7 ретке
  3.  минөтіне 8 – 10 ретке
  4.  минөтіне 50 – 60 ретке  
  5.  минөтіне 30 – 40 ретке

292. Қызба кезінде тахикардия пайда болады

  1. симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауында және синустық-жүрекшелік торапқа ыстық қан әсер еткенде
  2. симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының төмендеуінде және атриовентрикулярлық түйіннің өткізгіштігі төмендегенде
  3.  n vagus межеқуатының тербелуінде
  4.  парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауында
  5.  синустық тораптың автоматизмі төмендегенде

293. Қызбаның жағымсыз жақтары

  1.  қажым қорының азаюы
  2.  антидене түзілуінің жоғарылауы
  3.  интерферон өндірілуінің жоғарылауы
  4.  фагоцитоз белсенділенуі
  5.  микробтар көбеюінің азаюы

294 Жауптың жедел кезеңінің негізгі дәнекері  

  1.  гистамин
  2.  лейкотриен С 4
  3.  тромбоциттерді әсерлейтін фактор
  4.  лимфотүйіндердің өткізгіштігін реттейтін фактор
  5.   интерлейкин – 1

295. Жіті кезеңнің жауабына сәйкес көріністерді көрсетіңіз

  1.  нейтропения
  2.   гиперәлбуминемия
  3.   бүйрек үсті безімен кортизолды өндірілуі төмендеуі
  4.  гиполипидемия
  5.  ЭТЖ артуы

296. Селье үштігіне жататыны

  1.  айырша бездің кері дамуы, бүйрек үсті бездерінің гипертрофиясы, лимфоидты тіннің гипоплазиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы
  2.  айырша бездің гипертрофиясы, бүйрек үсті бездерінің гипоплазиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы
  3.  лимфоидты тіннің гиперплазиясы, бүйрек үсті бездерінің атрофиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы
  4.   лимфоидты тіннің гипоплазиясы, бүйрек үсті бездерінің аплазиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы
  5.   лимфоидты тіннің гиперплазиясы

297. Стресс-дамытатын жүйеге жатады

  1. симпатикалық-адреналдық жүйе, гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі
  2. ГАМК-ергиялық жүйе, симпатикалық-адреналдық жүйе
  3.  антиоксиданттық жүйе, серотонинергиялық жүйе
  4. гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі, апыйын - ергиялық жүйе
  5.  апыйын - ергиялық жүйе, серотонинергиялық жүйе

298. Стресс-шектейтін жүйеге жатады

  1. симпатикалық-адреналдық жүйе, гипоталамус - гипофиз  жүйесі
  2. ГАМК-ергиялық жүйе, апыйын-ергиялық жүйе
  3. антиоксиданттық жүйе, протеиназдық жүйе
  4. гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі, апыйын-ергиялық жүйе
  5. симпатикалық-адреналдық жүйе

299. Жалпы адаптациялық синдром сатыларының бірізділігі

  1.  соққыға қарсы фазасы
  2.  соққы фазасы
  3.  қалжырау сатысы
  4.  төзімділік сатысы

300.  Жалпы адаптациялық синдромның төзімділік сатысына тән

  1.  симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің төмендеуі
  2.  қанда глюкокортикоидтардың төмен деңгейі 
  3.  қанда кортикотропиннің деңгейінің тұрақты төмендеуі
  4.  гипофиздің алдыңғы бөлігінің атрофиясы
  5.  бүйрек үсті безі қыртысты қабатының гиперплазиясы 

301. Стресс кезінде апыйындық пептидтер деңгейінің жоғарылауы,  қамтамасыз етеді

  1.  ауыру сезімталдығының төмендеуін,  симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің шектелуін
  2.  ауыру сезімталдығының жоғарылауын
  3. гипертермияны
  4. симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің жоғарылауын
  5. стресс-әсерленістің күшеюін

302. Г. Сельенің стресс туралы ілімінің маңыздылығы

  1.  лимбикалық жүйенің дерт дамуындағы маңызын негіздеу
  2.  стресс дамуында бүйрек үсті бездері гормондарының маңызын анықтау және гормонотерапияны негіздеу
  3.  икемделу тетіктерінде желатинозды заттың маңызын анықтау
  4.  икемделу тетіктерінде жүйке жүйесінің маңызын анықтау
  5.  нервизм туралы теорияны дәлелдеу

303. Сілейменің торпидті сатысында байқалады

  1.  жүректің соғу жиілігінің жоғарылауы
  2.  жүрек шығарылымының жоғарылауы
  3.  қан ағымы жылдамдығының ұлғаюы
  4.  АҚ төмендеуі
  5.  АҚ жоғарылауы

304. Сілейменің торпидті сатысында қанайналымының өзгерістері

  1.  айналымдағы қан көлемінің азаюы 
  2.  жүрек шығарылымының артуы
  3.  қан ағымы жылдамдығының ұлғаюы
  4.  қордағы қанның айналымға түсуі
  5.  АҚ жоғарылауы

305. Сілейменің торпидті сатысында байқалады

  1.  үлкен жарты шарлар қыртысының қозуы
  2.  қан тамырларын қозғалтқыш орталықтың қозуы
  3. симпатикалық жүйке жүйесінің қозуы
  4.  ОЖЖ тежелуі
  5.  тыныс орталығының қозуы

306 Сілейме кезінде қанның қорға дерттік жиналуы басымырақ  байқалады

  1.  сүйек кемігінде
  2.  жүректе
  3.  іш қуысы ағзаларында
  4.  аяқ қан тамырларында 
  5.  өкпеде

307. Аллергияның иммунитеттен ерекшелігі

А) антиденелер түзілуі

В) В-лимфоциттердің плазмалық жасушаға айналуы

С) комплемент жүйесінің әсерленуі

D) организмнің меншік тіндерінің зақымдануы

Е) макрофагтардың фагоцитоздық белсенділігінің жоғарылауы

308 . Аллергиялық аурулар - бұл

А) тұқым қуалаушылыққа бейімділігі бар аурулар

В) тұқым қуалайтын аурулар

С) тектік аурулар

D) хромосомдық аурулар

309. Гаптендер антигендік қасиеттерге ие болады

А) иммундық міндетті жасушаларға әсер еткен соң

В) организм нәруыздарымен байланысқан соң

С) май қышқылдарымен байланысқан соң 

D) күкірт қышқылымен жұп қосындылар түзген соң

Е) алдын ала макрофагтармен әрекеттескен соң 

310. П. Джеллу және Р. Кумбсу бойынша аллергиялық әсерленістердің жіктелуі негізделген

А) аллергиялық әсерленістердің клиникалық көріністерінің пайда болу    уақытына

В) аллергиялық әсерленістердің этиологиясына

С) аллергиялық әсерленістердің патогенезіне

D) аллергиялық әсерленістердің ауырлық дәрежесіне

Е) аллергиялық әсерленістердің өту жылдамдығына

311. Табиғи (алғашқы) эндоаллергендерге жатады

  1.  көз бұршағы тіні, қалқанша бездің коллоиды, тестикула   тіні
  2.  қалқанша бездің коллоиды, кардиомиоциттер, гепатоциттер
  3.  тестикула   тіні, Лангерганс аралшықтарының β жасушалары, сүйек тіні
  4.   вирус жұқтырған жасушалар, остеоциттер, бүйрек өзекшелері эпителий жасушалары
  5.  күйіктік тін, эндотелиоциттер, жүйке тіні

312. Аллергиялық әсерленістердің патофизиологиялық сатысы сипатталады

А) иммундық кешендердің түзілуімен

В) биологиялық белсенді заттардың (ББЗ) әсерленуімен

С) ББЗ әсерінен ағзалар мен тіндерде құрылымдық және қызметтік бұзылыстармен

D) антиденелер түзілуімен

Е) сезімталдығы жоғарылаған  лимфоциттердің түзілуімен

313 Сезімталдықты енжар жоғарылату дамиды

А) аллергенді қайталап енгізгенде

 В) организмге гаптен түскенде

С) меншік тіндердің зақымдануында

 D) арнайы антиденелерді немесе сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттерді  енгізгенде

Е) нәруыздық дәрмектерді көктамыр ішіне енгізгенде

314. Аллергиялық әсерленістердің патохимиялық сатысы сипатталады

А) микроциркуляцияның бұзылуымен

В) тегісеттік бөлшектердің жиырылуымен

С) қан тамырлары қабырғалары өткізгіштігінің жоғарылауымен

D) аллергиялық дәнекерлердің босап шығуымен

Е) иммундық кешендердің түзілуімен

315. Аллергиялық әсерленістің I түрін аса жиі туындатады

 А) бактериялар  

В) бактериялық уыттар

С) өзгерген жасуша мембраналары

 D) аутоаллергендер

Е) өсімдіктер тозаңы

316. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түрінің дәнекерлері  

  1. лимфокиндер, комплементтің  құрамбөлшектері
  2.  эозинофилдердің хемотаксистік жайты, өспе тіршілігін жоятын жайт, С әсерлі нәруыз 
  3.  гистамин, лейкотриендер
  4.  әсерлі радикалдар, γ - интерферон
  5.  макрофагтардың миграциясын тежейтін жайт, лейкотриендер

317. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түріне сәйкес келеді 

  1.  Ig Е түзілуі, мес жасушаларының түйіршіксізденуі
  2.  IgG және Ig М түзілуі
  3.  нейтрофилдердің түйіршіксізденуі
  4.  комплемент бөшектерінің әсерленуі
  5.  Артюс ерені

318. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түріне жатады 

  1.  жанасулық дерматит
  2.  поллиноздар
  3.  трансплантаттың тойтарылуы
  4.  сарысулық ауру
  5. туберкулиндік сынақ

319. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түрінің мысалын келтіріңіз

  1.  жанасулық дерматит
  2. миастения
  3.  анафилаксиялық сілейме
  4. туберкулиндік сынақ
  5.  сарысулық ауру

320. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түрінің иммундық сатысына тән

  1.  мес жасушаларының беткейінде аллергендердің реагиндермен өзара    әрекеттесуімен
  2.  жасушалық мембранасы өзгерген бөлшектерімен антиденелердің өзара әрекеттесуімен         
  3.  комплемент жүйесінің белсенді бөлшектерінің түзілуімен
  4.  аллергендермен сезімталдығы жоғарылаған Т- лимфоциттердің өзара әрекеттесуімен
  5.  қанда айналып жүретін иммундық кешендердің түзілуімен

321. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түрінің негізгі дәнекері

А)  комплементтің әсерленген бөлшектері

В)  гистамин

С) брадикинин

D) лимфокиндер

Е) кининдер

322. Аллергиялық әсерленістердің ІІ түрінің дәнекері

  1.  оттегінің белсенді радикалдары
  2.  лейкотриендер
  3.  простагландиндер
  4.  гистамин
  5.  эозинофилдердің хемотаксистік жайты

323. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түріне жатады

А) қондырымды тойтару әсерленісі

В) туберкулиндік сынау

С) есекжем

D) поллиноз

Е) аутоиммундық гемолиздік анемия  

324.Иммундық-кешендік зақымдану түрі,  даму негізінде жатады

  1. аутоиммундық гемолиздік анемияның
  2. аутоиммундық лейкопенияның 
  3. аутоиммундық тромбоцитопенияның
  4. аутоимммундық гепатиттің
  5.  васкулиттің 

325. Аллергиялық әсерленістердің иммундық кешендік түріне тән

  1.  IgE түзілуі
  2.  ерімейтін иммундық кешендердің түзілуі
  3.  сезімталдығы жоғарылаған Т- лимфоциттердің қатысуы
  4.  лаброциттердің (мес жасушаларының) бетінде иммундық кешендердің бекуі  
  5.  қылтамырлардың тіректі мембраналарында иммундық кешендердің бекуі  

326. Аллергиялық әсерленістердің III түрімен басымырақ дамитын ауруларға жатады

А) сарысулық ауру

В) иммундық агранулоцитоз

С) есекжем

D) туберкулин сынауы

Е) аутоиммундық гемолиздік анемия

327. Аллергиялық әсерленістердің III түрі бойынша дамитын ауруларға жатады

  1. поллиноздар
  2. атопиялық бронх демікпесі
  3.  есекжем
  4. Квинке ісінуі
  5.  Артюс ерені

328. Аллергиялық әсерленістердің IҮ түріне тән 

А) қан тамырлары эндотелийінің зақымдануы

В) қан тамырларының тіректі мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы

С) тромбоциттер және нейтрофилдердің әсерленуі

D) плазмалық ферменттік жүйелердің әсерленуі

Е) гранулематозды қабынудың дамуы

329. Артюс ерені - бұл

А)  аллергиялық әсерленістің III түрінің жайылған түрі

В)  аллергиялық әсерленістің II түрінің жергілікті түрі

С) аллергенді тері ішіне алғаш еккенде пайда болады

D) қанда аллергеннің айналып жүруінің салдары болады

Е ) аллерген енгізген жерде гиперемия, ісіну, қан құйылу және өліеттену сияқты       клиникалық көріністермен білінеді

330.  Сарысулық ауру дамиды

А) организмге тағамдық өнімдер түскен кезде

В) организмге қарапайым химиялық қосындылар түскен кезде

С) бөтен тінді ауыстырып отырғызған кезде 

D) аллергендердің дем арқылы түсуінің салдарынан 

Е) организмге бөтен текті сарысуды немесе оның негізінде дайындалған дәрмектерді енгізуге жауап ретінде

331. Патогенезінде  Т-лимфоциттердің маңызы жоғары аллергиялық әсерленістердің түрі

  1. цитотоксиндік 
  2.  жасушалардың қатысуымен өтетін
  3.  иммундық кешендік
  4. анафилаксиялық
  5.  реагиндік

332 Патогенезінде  Т-лимфоциттердің маңызы жоғары аллергиялық  әсерленістердің түрі

  1. анафилаксиялық
  2.  жасушалардың қатысуымен өтетін
  3.  реагиндік
  4.  цитотоксиндік
  5.  иммундық кешендік

333.  Жасушалардың қатысуымен өтетін аллергиялық әсерленістердің  дәнекерлері

А) гистамин

В) лейкотриендер

С) лимфокиндер

D) комплементтің белсенді бөлшектері

Е) простагландиндер

334. Аллергиялық әсерленістердің IV түрі бойынша дамиды

А) поллиноз 

В) бронх демікпесі

С) Квинке ісінуі

D) есекжем

Е) бактериялық аллергия  

335. Аллергиялық әсерленістердің IV түрі бойынша дамиды

 А) сарысулық ауру  

 В)  Артюс ерені

 С) туберкулиндік сынау

 D) поллиноз

 Е) атопиялық бронх демікпесі

336. Аллергиялық әсерленістердің IV түріне тән

  1.  В-лимфоциттердің маңыздылығы
  2.  әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 6 - 8 сағ. соң көрінеді және 24 - 48 сағаттан соң жоғары деңгейге жетеді
  3.  әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 20 - 30 минөттен соң  көрінеді
  4.  негізгі дәнекерлері комплемент құрамбөлшектері болып табылады
  5.  негізгі дәнекерлері гистамин,  кининдер,  лейкотриендер болып табылады

337. Сезімталдықты арнайы төмендету  емдеу үшін қолданылады

А) аутоиммундық гемолиздік анемияны     

В) бактериялық аллергияны

С) поллиноздарды

D) жанасулық дерматитті

Е) Артюс еренін

338. Сезімталдықты арнайы төмендетуге қол жеткізіледі

А) глюкокортикоидтарды қолданумен

В) арнайы аллергенді бөлшектеп енгізу арқылы

С) антигистаминдік дәрілерді белгілеумен

D) психотерапиямен

Е ) физиотерапиямен

339 Жалған аллергиялық әсерленістердің шынайы әсерленістерден айырмашылығы

А) дәнекерлердің болмауы

В) мес жасушаларының түйіршіксізденбеуі

С) иммундық сатының болмауы

D) патохимиялық сатының болуы

Е) патофизиологиялық сатының болуы

340. Өспелерді туындататын жайт аталады

  1. аллерген
  2.  канцероген
  3. пироген
  4. флогоген
  5. антиген

341 .Өзі өспелерді шақырмайтын, басқа канцерогеннің әсерін күшейтетін агент аталады 

  1. проканцероген
  2. онкоген
  3. протоонкоген
  4. антионкоген
  5.  коканцероген

342.  Көпоралымды хошиісті көмірсутектерге жатады

  1. диметиламиноазобензол
  2. уретан
  3. диэтилнитрозамин
  4. бета- нафтиламин
  5.  3,4 – бензпирен

343. Эндогендік химиялық канцерогендерге жатады

  1.  көпоралымды хошиісті көмірсутектер
  2.  бос радикалдар және азот тотығы
  3.  аминоазоқосындылар
  4. нитрозаминдер
  5.  бензпирен

344. Канцерогенез сатыларының дұрыс бірізділігін көрсетіңіз 

  1.  инициация, промоция, прогрессия
  2. промоция, инициация, прогрессия
  3. прогрессия, инициация, промоция
  4. инициация, прогрессия, промоция
  5. промоция, прогрессия, инициация

345.Канцерогенездің инициация сатысына тән 

  1.  өспе жасушаларының метастазға қабілеттілігі 
  2.  қалыпты жасушаның өспе жасушасына айналуы
  3.  қатерлілігі жоғары жасушалардың пайда болуы
  4.  антибластомдық төзімділікт тетіктерінің белсенділенуі

346. Жасушаның өспе жасушасына айналу жолында маңыздысы 

  1.  онкогендердің әсерленуі
  2.  антионкогендердің әсерсізденуі
  3.  антионкогендердің әсерленуі
  4.  апоптоз гендерінің әсерленуі
  5.  ДНК репарациясы гендердің тежелуі

347. Онкогендер –бұл 

  1.  апоптоз гендері
  2.  зат алмасуын бақылайтын тектер
  3.  жасушалар өсуі және нақтылануының белсенді емес гендері
  4.  жасушалар өсіп-өнуінің супрессор гендері
  5.  бақылаудан шыққан өзгерген протоонкогендер 

348. Протоонкогендер – бұл гендер 

  1.  зақымданған ДНК репарациясына жауапты 
  2.  антибластомдық төзімділіктің тетіктеріне жауапты
  3.  өспе жасушаларында биохимиялық үрдістерді бақылайтын
  4.  жасушалардың митозын тежейтін
  5.  жасуша пролиферациясын және нақтылануды реттеуші

349. Онконәруыздар, қызметін атқаруы мүмкін

  1.  өсу жайтының
  2.  адгезиялық молекулалардың
  3.  интегриндердің
  4. кейлондардың
  5.  селектиндердің

350. Қатерсіз өспелерге тән

  1. инфилтрациялық өсу сипаты
  2. метастаздану
  3.  қайталану
  4. кахексия дамуы
  5. экспансиялық өсу сипаты

351. Қатерлі өспелерге тән биологиялық ерекшеліктер 

  1.   жасушалардың бақылаусыз өсіп-өнуі, инфилтрациялық өсу
  2.  Пастер әрекетінің айқын болуы
  3.  экспансиялық өсу
  4.  Хейфликтің бөліну «лимитінің» сақталуы
  5.  баяу өсу

352. Қатерлі өспелердің алғашқы негізгі белгісі

  1. кахексия
  2. инвазиялық өсу
  3. организмге жүйелік әсері 
  4. метастаздануы
  5.  ангиогенез

353.Өспе жасушаларының шексіз өсуінің патогенезінде маңызы бар 

  1.  онконәруыздардың артық түзілуі және пролиферацияның аутокринді күшейтілуі
  2.  өспе жасушаларының бетінде адгезиялық молекулалар санының артуы 
  3.  апоптоз гендерінің әсерленуі
  4.  теломеразаның төмен белсенділігі
  5.  жасушалардың бір-бірімен жабысуының жоғарылауы

354. Қатерлі өспелердің инвазиялық (инфилтрациялық) өсуінің патогенезінде маңызы бар

  1.  өспе жасушалары арасында жабысу күші төмендеуінің
  2.  ангиогенез жайттарының бөлінуі тежелуінің
  3.  өспе жасушаларымен гидролиздік ферменттердің тежелуінің
  4.  өспе жасушаларының бетіндегі кадгериндердің әсерленуінің
  5.  пролиферация тежегіштері түзілуі көбеюінің

355. Қатерлі өспелердің метастаздануын тежейтіні

  1. инфилтрациялық өсу
  2.  өспе жасушаларының жоғары протеолиздік белсенділігі
  3.  жасуша арасындағы байланыс бұзылуы
  4.  өспе жасушаларының белсенді қозғалуы
  5.  өспе жасушаларының протеолиздік белсенділігінің тежелуі

356. Өспелердің морфологиялық атипиясына тән

  1.  Пастер әрекетінің оң болуы
  2.  Варбург әрекеті
  3.  ядрошықтардың саны көбеюі
  4.  ядролық-цитоплазмалық арақатынастың төмендеуі
  5.  цитоплазмада рибосомалар санының азаюы

357. Өспелердің қатерлі қасиетінің үдеуін атайды

  1. иммортализация
  2.  өспелік прогрессия
  3. инициация
  4.  өспелік трансформация
  5. промоция

358. Өспеалды жағдайларға жатқызуға болады 

  1.  жіті гастритті
  2.  А гепатитін
  3.  асқазанның пептидтік жарасын
  4.  шырышты қабаттардың лейкоплакиясын
  5.  тиреотоксикозды

359. Антибластомдық төзімділіктің трансформацияға қарсы тетіктеріне жатады 

  1. Т – киллерлердің цитотоксиндік әсері
  2.  лизосомалық ферменттердің әсерленуі
  3.  ДНҚ репарациясы гендерінің әсерсізденуі
  4.   антионкогендердің әсерленуі
  5. макрофагтармен өспелердің тіршілігін жоятын жайттың өндірілуі  

360. Антибластомдық төзімділіктің жасушаларға қарсы тетіктеріне  жатады  

  1. антиапоптоз гендерінің әсерленуі
  2.  канцерогендердің әсерсізденуі
  3.  NК лимфоциттердің түрткіленуі
  4.  антионкогендердің әсерленуі
  5.  ДНК репарациясы гендерінің әсерленуі

361. Өспеге қарсы иммунитетте негізгі рөл атқарады 

  1.  табиғи жендеттер
  2.  сезімталдығы жоғарылаған Т- лимфоциттер
  3. антиденелер
  4. В – лимфоциттер
  5. Макрофагтар
  6.  Жануарлардағы тәжірибеде зерттеу мүмкін болмайды:
  7.  аурудың алғашқы кезеңін
  8.  организмге жаңа дәрі-дәрмектердің әсерін
  9.  аурудың емделмеген түрін
  10.  аурудың тұлғалық белгілерін
  11.  ауру дамуына орта жағдайларының ықпалын
  12.  Патофизиологиялық тәжірибеде міндеттісі
  13.  жануарларда адам ауруын үлгілеу
  14.  қызметтік көрсеткіштерді зерттеу
  15.  морфологиялық көрсеткіштерді зерттеу
  16.  биологиялық көрсеткіштерді зерттеу
  17.  аурудың клиникалық көріністерін зерттеу

3. Жануарларда үлгілеу мүмкін есем

  1.  жандүниелік ауруларды
  2.  қантты диабетті
  3.  гастритті
  4.  невроздарды
  5.  сәулесоқ ауруын

4. Клиникаға дейінгі зерттеулер, ҚР ДСМ бұйрығымен  қадағаланады

  1. № 523
  2. № 506
  3. № 697
  4. № 582
  5. № 124
    1.  Клиникаға дейінгі зерттеулер – бұл
  6.   клиникалық практикаға енгізу алдында жүргізілетін билогиялық, токсикологиялық,  химиялық,физикалық және басқа эксперименттік ғылыми зерттеулер
  7.   барлық ерекшеліктерімен танысып қол қойғаннан кейін клиникалық зерттеуге   қатысуға науқастың өз еркімен берген құжатталған рұқсаты
  8.   дәрілік заттардан басқа медициналық жаңа технологиялар, аурулардың алдын алу, диагноздау және емдеудің жаңа тәсілдері
  9.  зерттелуші ретінде адамның қатысуымен жүргізілетін зерттеу

Е)  белгілі деңгейдегі анықталған параметр көлемінде жүргізілген үрдіс, нәтижелі жүзеге аысрылуын айқындайды     

6. Калибровка  - бұл 

  1.  прибордың көмегімен алынған шама мен эталон арқылы анықталған сәйкес шама арасындағы арақатынасты көрсететін операциялар жиынтығы
  2.  бекітілген параметрлердің аясында жүргізілетін үрдістер тиімді және нәтижелі қамтамасыз етілетіндігі туралы құжатталған бітім
  3.  құжатты рәсімделген өз еркінімен зерттелушінің клиникалық зерттеуге келісуі  әртүрлі адамдардың пайда болуы мен дамуының заңдылықтарын бекіту
  4.  адамның зерттеуші ретінде қатысуымен жүргізілетін зерттеу

Е) аурулардың аңғарымы, емі, алдын-алудың жаңа құрал-жабдықтары мен әдістері.                

7. Ақпараттық келісім –бұл

А) бекітілген параметрлердің аясында жүргізілетін үрдістер тиімді және нәтижелі қамтамасыз етілетіндігі туралы құжатталған бітім

В) барлық ерекшеліктерімен танысып қол қойғаннан кейін клиникалық зерттеуге қатысуға науқастың өз еркімен берген құжатталған рұқсаты

С) зерттелуші ретінде адамның қатысуымен жүргізілетін зерттеу

D ) әртүрлі дерттердің пайда болуы мен дамуының заңдылықтарын бекіту

Е)  зерттеуге өз еркімен ауызша келісім беру

8.  Клиникалық зерттеулер бекітілген хаттамамен сәйкес жүргізіледі    

А) денсаулық саласындағы меңгеру мекемені және әдептілік (этика) комиссияны 

В)  адам құқығы бойынша комиссияны

С)  медицина-әлеуметтік  комиссияны

Д)  тергеу  комитетін

Е)  ҚР үкіметімен

9. Валидация – бұл

  1.  бекітілген параметрлердің аясында жүргізілген үрдістер тиімді және нәтижелі қамтамасыз етілетіндігі туралы құжатталған бітім
  2.  барлық ерекшеліктерімен танысып қол қойғаннан кейін клиникалық зерттеуге   қатысуға науқастың өз еркімен берген құжатталған рұқсаты
  3.  дәрілік заттардан басқа медициналық жаңа технологиялар, аурулардың алдын алу, диагноздау және емдеудің жаңа тәсілдері
  4.  зерттелуші ретінде адамның қатысуымен жүргізілетін зерттеу

 эталонның көмегімен анықталынатын, құралдарды  қолданып алынған мәлімет дәрежелерінің көрсеткіштердің аралық деңгейіндегі  әрекеттік жиынтық.  

30 беттің   1 беті




1. Утверждаю Проректор по учебной работе Т
2. Это один из крупнейших исходов населения в последние десятилетия нынешнего столетия
3. великолепный запах отбросов ждали пока солдаты уйдут
4. РЕФЕРАТ дисертації на здобуття наукового ступеня кандидата технічних наук Харків ~ 2000
5. Доклад по дисциплине Физика Выполнил студент группы ОРРО121 Долгушина С
6. 52 Лечебное дело 1
7. Вариант 1 В пучке определяемом плоскостями и найти две перпендикулярные друг другу плоскости одна
8. Гражданские правоотношения
9. Связи или с помощью перетаскивания поля из области Список полей в таблицу
10. ТЕМАТИКИ ТЕСТОВА ЧАСТИНА 1
11. Основи агрохімії
12. .Политология как наука о политике Политология это наука занимающаяся изучением государственного упра
13. Деятельность службы судебных приставов по исполнению судебных решений
14. господствовал туман wie oft in diesem Sp~therbst поздняя осень und eigentlich собственно говоря wr Clenin m Wgen schon vorbeigegngen ls er
15. Стоимость воспроизводства
16. Бунташный век
17. Реферат- Иерархическое устроение семьи
18. Планирование музыкальной работы с детьми дошкольного возраста
19. Статья 1 Предмет регулирования и цели настоящего Закона 1
20. Задание 6 Задание 7 Необходимо оценить согласованность мнений экспертов о направлениях по которы

Материалы собраны группой SamZan и находятся в свободном доступе