Если у вас возникли сложности с курсовой, контрольной, дипломной, рефератом, отчетом по практике, научно-исследовательской и любой другой работой - мы готовы помочь.
Предоплата всего
Подписываем
41 пытанне:
Часціны мовы – самыя буйныя класы слоў, якія вылучаюцца на аснове семантычных і граматычных уласцівасцей. Вылучаюць тры крытэрыі класіфікацыі часцін мовы: семантычны (аднясенне да адной часціны мовы слоў з найбольш агульным граматычным значэннем: прыгожы, белы, злосны - прыметнікі), марфалагічны (агульныя марфалагічныя адзінкі) і сінтаксічны (агульныя сінтаксічныя ўласцівасці: дзейнік, выказнік).
У розных мовах свету не супадае колькасць часцін мовы, іх класіфікацыя. У беларускай мове яны дзеляцца паводле паўназначнасці і непаўназначнасці. Трывалай мяжы між часцінамі мовы няма і яны могуць перахлдзіць з адной у іншую, такая з’ява называецца канверсіяй.
42 пытанне:
Афіксацыя – асноўны спосаб перадачы граматычных значэнняў пры дапамозе афіксаў. Па ступені злітнасці асновы з афіксамі адрозніваюць фузійныя (афіксы мнагазначныя, асновы без афіксаў - рэдкаўжывальныя) мовы і аглютынатыўныя (аснова нязменная і афіксы стандартныя).
Флексія – чаргаванне ўнутры слова для перадачы граматычнага значэння: назваць - называць. Пазіцыйныя чаргаванні не адносяцца да змены граматычнага значэння: аглушэнне і г.д.
43 пытанне:
Па ступені злітнасці асновы з афіксамі адрозніваюць фузійныя (афіксы мнагазначныя, асновы без афіксаў - рэдкаўжывальныя) мовы і аглютынатыўныя (аснова нязменная і афіксы стандартныя). Фузійныя: індаеўрапейскія мовы, семіта-хаміцкія. Аглютынатыўныя: цюркскія мовы, мовы Афрыкі і Акіяніі.
44 пытанне:
Націск як сродак выражэння граматычнага значэння характэрны для моваў са свабодным націскам. Беларуская мова: рУкі – рукІ.
Суплетывізм – формы аднаго слова не аднакаранёвыя: многа – больш.
Рэдуплікацыя (паўтарэнне) поўнае (поўная) або частковае (няпоўная) паўтарэнне кораня або асновы. Поўная часцей у азіацкіх мовах: orang – чалавек, orang-orang – людзі (на пісьме orang²). Няпоўная ў індаеўрапейскіх, цюркскіх: кулак – кулак-мулак.
45 пытанне:
Парадак слоў сустракаецца ў слабаразвітых сістэмах словазмянення, напрыклад у англійскай, дзе замацаваны парадак слоў у сказе. Ён адрознівае: дзейнік і дапаўненне, азначэнне і выказнік, канкрэтнае і прыблізнае значэнне колькасці, тыпы сказа.
Інтанацыя выкарыстоўваецца ў сказе і адрознівае: пытальны ад клічнага, мадальныя значэнні, сувязь членаў сказа, лагічны націск.
Службовыя словы – гэта прыназоўнікі, злучнікі, часціцы, артыклі і г.д. Яны не выконваюць намінацыйнай функцыі, а служаць для выражэння адносін між самастойнымі словамі.
46 пытанне:
Аналітычныя мовы вызначаюцца пераважным ужываннем аналітычных спосабаў выражэння граматычнага значэння: службовыя словы, месца слова ў сказе, інтанацыя. Да іх адносяцца англійская, французская, балгарская і г.д.
Сінтэтычныя мовы вызначаюцца пераважным ужываннем сінтэтычных спосабаў выражэння граматычнага значэння: афіксацыя, унутраная флексія, націск, суплетывізм і г.д. Да іх адносяцца беларуская, украінская і г.д. мовы.
47 пытанне:
У мове і маўленні існуюць такія адзінкі сінтаксісу як сказ і выказванне.
Сказ – асноўная моўная адзінка сінтаксісу, якая замацавана і аформлена граматычна і сэнсава. У адрозненні ад слова і словазлучэння сказ камунікацыйны, самастойны, структурна цэласны. Таксама яго найважнейшыя асаблівасці – гэта прэдыкатыўнасць (сінтаксічная катэгорыя, якая перадае зносіны зместу сказа і пазамоўнай рэчаіснасці: “Дождж!”) і мадальнасць (сінтаксічная катэгорыя, якая перадае стаўленне гаворачага да выказвання: у прошлым, будучым).
Выказванне – выражэнне сказа ў маўленні, не замацаванае. Здольнасць выказвання апісваць час ці месца называецца парадыгмай. Валентнасць – здольнасць змяшчаць актанты: “хто” + “дзе” + “калі”.
48 пытанне:
Выказнік абазначае не толькі дзеянне і стан прадмета, але і яго прымету. Выказнік можа быць іменны і дзеяслоўны, просты і састаўны. Прэдыкатыўнасць - сінтаксічная катэгорыя, якая перадае зносіны зместу сказа і пазамоўнай рэчаіснасці: “Дождж!”.
Сінтаксічная мадэль сказа: S(суб’ект) + V(дзеянне) + O(аб’ект) + Loc(месца).
49 пытанне:
Складаны сказ адрозніваецца ад простага структурай: у ім дзве і больш граматычных асноў. Кожная з яго частак нагадвае просты сказ таго ці іншага тыпу, звязваюцца яны між сабой злучальнай, падпарадкавальнай і бяззлучнікавай сувяззю.
Складаназлучаны сказ: [], i [].
Складаназалежны сказ: [], што ().
50 пытанне:
Словазлучэнне – гэта сінтаксічная канструкцыя, якая складаецца не менш як з двух самастойных слоў, аб’яднаных сэнсава і граматычна. Яно не існуе па-за сказам, не з’яўляецца для яго будаўнічым матэрыялам. Яно перадае адносіны між паняццямі, гэта ж яго асноўная функцыя.
1. Прэдыкатыўныя словазлучэнні – гэта дзейнік + выказнік. Сярод непрэдыкатыўных вылучаюць злучальныя (ішоў і спяваў) і падпарадкавальныя (будаваць дом) словазлучэнні.
2. Таксама вылучаюць свабодныя (два прытанні) і несвабодныя (адно пытанне) словазлучэнні.
3. Простыя (2 словы) і складаныя (2+ словы) словазлучэнні.
4. У залежнасці ад марфалагічнай прыналежнасці галоўнага слова падзяляюцца на іменныя, дзеяслоўныя, адвербіяльныя.
51 пытанне:
Семантычная структура сказа
Прэдыкатаў (лац. praedicatum - сказанае) у лінгвістыцы - выказнік меркавання, тое, што выказваецца (сцвярджаецца або адмаўляецца) пра суб'ект. У меркаваньні «Белая котка скокнула на стол» суб'ектам з'яўляецца «белая котка», а прэдыкат - «скокнула на стол».
Сірканстант - залежнае ад прэдыкатнага слова, якоезапаўняе яго актыўную сінтаксічную валентнасць, але не адпаведнае ніякай яго семантычнай валентнасці. Сірканстанты абазначаюць разнастайныя абставіны, якія вызначаюцца галоўным словам сітуацыі.
52 пытанне:
Камунікатыўны аспект вывучае сэнсавую структуру сказа і звязан з актуальным падзелам (сэнсавы падзел на тэму і рэму) сказа. Тэма – вядомая частка выказвання, тое, што дадзена. Рэма – тое, што паведамляецца новае.
Асноўнымі сродкамі падзелу выказвання з’яўляюцца лагічны націск і парадак слоў.
53 пытанне:
Тыпалагічная класіфікацыя моў – класіфікацыя, якая выяўляе агульныя і адметныя рысы моў незалежна ад іх роднасці, геаграфічнага размяшчэння і г.д. Марфалагічная класіфікацыя, фанематычная класіфікацыя, сінтаксічная класіфікацыя, функцыйная тыпалогія і г.д.
54 пытанне:
Параўнальна-гістарычны метад – устанаўленне паходжання і развіцця роднасных моў. Генеалагічная класіфікацыя моў – групаванне моў свету на аснове роднасных сувязей. Роднасныя мовы ўзніклі шляхом распаду першамовы. Тры спосабы вылучэння роднасці моў: супастаўленне слоў старажытнага паходжання, параўнанне граматычных змен, параўнанне гукавых змен. Асноўныя моўныя сем’і: індаеўрапейская,семіта-хаміцкая, іберыйска-каўказская, фіна-ўгорская, цюркская, мангольская, тунгуса-маньчжурская, кітайска-тыбецкая, тайская, малайска-палінезійская, аўстраазіяцкая, аўстралійская, дравідская, Далёкага Усходу.
55 пытанне:
Індаеўрапейская сям’я: больш як 2 млрд. носьбітаў, звыш 150 моў, 12 груп: славянская, балтыйская, раманская, германская, кельцкая, індыйская, іранская, тахарская, хецка-лувійская, армянская, албанская, грэчаская.
Славянскія мовы: тры падгрупы: усходняя: беларуская, руская, украінская; заходняя: польская, чэшская, кашубская, палабская, лужыцкая, славацкая; паўднёвая: балгарская, македонская, сербская, харвацкая, славенская.
56 пытанне:
Пытанне паходжання і ўзнікнення мовы разглядаецца вучонымі і да гэтага часу.
Існуе шмат міфаў і легендаў пра ўзнікненне чалавечай мовы, таксама і шмат тэорый, але ні адна з іх не можа быць сапраўднай на сто працэнтаў. Асноўныя: гукапераймальная тэорыя (перайманні гукаў прыроды), выклічнікавая, гукасімвалічная, сацыяльнай дамоўленасці, працоўных выкрыкаў, жэстаў і г.д.
57 пытанне:
Мова роду мова племенімова народнасцімова нацыі. Нацыянальная мова падзяляецца на літаратурную і нелітаратурную мову.
Шляхі ўтварэння нацыянальных моў: узвышэнне з гаворкі (французская), змяшэнне нацый (англійская), канцэнтрацыя дыялектаў.
58 пытанне:
Мова – грамадская з’ява, галоўная яе функцыя камунікатыўная. Грамадства карыстаецца мовай і можа змяняць яе, але маўленне і лексічны склад у кожнага чалавека розны і залежыць гэта ад шматлікіх фактараў.
Чалавек можа свядома паўплываць на мову і нават прыдумаць сваю.
59 пытанне:
Літаратурная мова – унармаваная, апрацаваная частка нацыянальнай мовы, на якой выдаюцца розныя дакументы, пастановы і г.д.
Тэрытарыяльны дыялект – гэта дыялект , які мае распаўсюджанне на пэўнай тэрыторыі. Сацыяльны дыялект – дыялект, якім карыстаецца малая або вялікая сацыяльная група: прафесіяналізмы, жаргон, слэнг і г.д.
60 пытанне:
Мёртвыя мовы – выйшлі з ужытку і засведчаны толькі пісьмовымі помнікамі: старажытнагрэчаская, палабская і г.д.
Штучныя мовы - гэта знакавыя сыстэмы, якія ствараюцца для тых сфер, у якіх выкарыстаньне натуральных моваў менш эфэктыўнае ці папросту немагчымае. Па спэцыялізацыі і прызначэньні выдзяляюць спэцыялізаваныя і неспэцыялізаваныя (міжнародныя) штучныя мовы. Эсперанта (Заменгорф), валапюк, іда.